185. การทำสมาธิ, การปฏิบัติธรรม, การเมือง: ซ้าย-ขวา, อุดมคติ-อุดมการณ์

Meditation Makes You More Liberal, Study Says

by Richard Schiffman

การเจริญสมาธิทำให้คุณเสรีนิยมยิ่งขึ้น, งานศึกษากล่าว

โดย ริชาร์ด ชิฟฟ์แมน

There have been some fascinating studies about the effects of meditation in recent years. Buddhist monks and Trappist friars have been hooked up to EEG machines to record subtle changes in their brainwaves during their spiritual practices. Scores of clinical trials have also been conducted to assess the impact of meditation and prayer on physiological processes ranging from blood pressure and immune system response to recovery rates from surgery.

มีงานศึกษามากมายที่น่าอัศจรรย์ใจเกี่ยวกับผลของการทำสมาธิในไม่กี่ปีมานี้.  ภิกษุพุทธ และ นักบวชแทรปปิสต์ (นิกายหนึ่งในคริสตจักรโรมันคาทอลิก)  ได้ถูกวัดด้วยเครื่อง EEG เพื่อบันทึกการเปลี่ยนแปลงที่ลึกล้ำในคลื่นสมองขณะที่พวกเขาเจริญภาวนา.  คะแนนเก็บในการทดลองเพื่อประเมินผลกระทบของการทำสมาธิและการสวดมนตร์ต่อกระบวนทางชีวภาพ-กายภาพมีตั้งแต่ การตอบสนองทางความดันโลหิต และ ระบบภูมิคุ้มกัน จนถึงอัตราการฟื้นตัวหลังจากการผ่าตัด.

But until now scientists have not explored the impact of meditation on that most un-meditative of all disciplines—politics.

แต่จนถึงบัดนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังไม่ได้สำรวจผลกระทบของการทำสมาธิต่อสาขาวิชาที่ไม่ทำสมาธิมากที่สุด—การเมือง.

That changed with the release by the University of Toronto earlier this week of a report published in the latest issue of Social Psychological and Personality Science, which makes two claims. The first, that people who call themselves "spiritual" tend to hold more liberal views than those who define themselves as "religious," is hardly surprising. One would expect that individuals who practice yoga and favor vegetarian diets and natural lifestyles would tend to be on the left side of the political spectrum. And anyone who has followed the decades-long rise (and more recent decline) of the religious right won't be surprised to learn that religious believers are more conservative as a group than their secular counterparts—although there are clearly lots of exceptions to this rule.

อันนี้ได้เปลี่ยนไป ด้วยการเผยรายงานโดยมหาวิทยาลัยโตรอนโต เมื่อต้นสัปดาห์นี้ ที่ตีพิมพ์ในวารสาร วิทยาศาสตร์จิตวิทยาและบุคลิกภาพทางสังคม ฉบับล่าสุด, ที่ได้อ้างการค้นพบสองข้อ.  ประการแรก, คนที่เรียกตัวเองว่า “จิตวิญญาณนิยม” ค่อนไปทางมีมุมมองเสรีมากกว่าพวกที่นิยามตัวเองว่า “เคร่งศาสนา”, ไม่น่าประหลาดใจนัก.  คนจะคาดว่า ปัจเจกที่ปฏิบัติโยคะ และ ชอบอาหารมังสวิรัติ  และลีลาชีวิตแบบธรรมชาติ จะค่อนไปทางขั้วซ้ายในแถบสีของการเมือง.  และใครก็ตามที่ได้ติดตามการลุกฮือ (และเมื่อเร็วๆ นี้ได้เริ่มลดลง) ของพวกขวาเคร่งศาสนา ก็ไม่ประหลาดใจที่เรียนรู้ว่า พวกที่เชื่อตามคำสอนศาสนาจะเอียงไปทางอนุรักษ์เมื่อรวมเป็นกลุ่ม มากกว่าฆราวาส/คฤหัสถ์—แม้ว่าจะมีข้อยกเว้นมากมายในกฎข้อนี้.

However, what is truly new is the other finding of the study—that meditation makes you more liberal, at least in the short term. The researchers arrived at this conclusion by comparing the political views of people who had just participated in a guided meditation with those in a control group. The meditators expressed more liberal views—including a reduced support for "tough on crime" policies, and a preference for liberal political candidates—than the non-meditators.

แต่ สิ่งที่ใหม่จริงๆ คือ ข้อค้นพบอีกข้อจากการศึกษา—การทำสมาธิทำให้คุณมีความคิดเสรีนิยมยิ่งขึ้น, อย่างน้อยในระยะสั้น.  นักวิจัยได้สรุปด้วยการเปรียบเทียบมุมมองทางการเมืองของคนที่เพิ่งเข้าร่วมในการทำสมาธิที่มีคนนำ กับพวกที่อยู่ในกลุ่มควบคุม (ไม่ได้ทำสมาธิ).  ผู้ผ่านการทำสมาธิจะแสดงความเห็นที่เสรีกว่า—รวมทั้งลดการสนับสนุนนโยบาย “ปราบปรามอาชญากรรมให้หนัก”, และชอบผู้สมัครทางการเมืองเสรีนิยมมากกว่า—เมื่อเทียบกับพวกที่ไม่ได้ทำสมาธิ.

In an email interview, one of the study's authors, professor Jacob Hirsh of the Rotman School of Management, said:

ในการสัมภาษณ์ทางอีเมล, ผู้เขียนรายงานการศึกษานี้ผู้หนึ่ง, อาจารย์ เจคอบ เฮิร์ช แห่ง Rotman School of Management, กล่าวว่า:

"We suspect that meditation lowers the rigid boundaries between self and other that people normally experience in their lives, promoting a more egalitarian mindset (it's hard to maintain a competitive frame with another person when you don't believe that you are separate from one another!). Preferences for egalitarianism, in turn, are one of the key motivational factors underlying support for liberal political attitudes."

“เราสงสัยว่า การทำสมาธิช่วยลดเส้นแบ่งที่แข็งทื่อระหว่าง ตนเอง และ ผู้อื่น ที่คนเราประสบอยู่เป็นปกติในชีวิตของตน, ช่วยส่งเสริมให้มีจิตใจใฝ่ความเท่าเทียมมากขึ้น (มันยากที่จะธำรงกรอบคิดของการแข่งขันกับผู้อื่น หากคุณไม่เชื่อว่า คุณแยกตัวออกจากเขา!).   ความนิยมในความเท่าเทียมกัน, ในทางกลับกัน, เป็นหนึ่งในปัจจัยกระตุ้นสำคัญที่สนับสนุนให้มีทัศนคติการเมืองเสรีนิยม”. 

In the name of full disclosure, I should mention that I am both a long-time meditator and spiritual author, and also a self-described liberal on most issues (although I prefer the term "progressive.") As you might expect, my first reaction to the Toronto study was delight. I have long suspected that liberal view—which I associate with open-heartedness, caring for others, and a non-violent approach to conflict resolution—have a strong, if frequently unacknowledged, spiritual component.  It was gratifying to see that science agrees with me!

เพื่อเปิดเผยตัวเอง, ผมขอบอกว่า ผมเป็นทั้งนักปฏิบัติสมาธิมานาน และ นักเขียนทางจิตวิญญาณ, และ ก็เป็นคนที่เห็นตัวเองคิดแบบเสรีนิยมในประเด็นส่วนใหญ่ (แม้ว่าผมจะชอบคำว่า “หัวก้าวหน้า” มากกว่า).   ดังที่คุณอาจคาดได้, ปฏิกิริยาแรกของผมต่องานศึกษาโตรอนโตคือ ยินดี.  ผมได้สงสัยมานานแล้วว่า มุมมองเสรีนิยม—ที่ผมเชื่อมโยงกับ ความเปิดใจ, เอื้ออาทรต่อผู้อื่น, และแนวทางอหิงสาในการแก้ไขความขัดแย้ง—มีองค์ประกอบด้านจิตวิญญาณมาก, แม้จะไม่ค่อยยอมรับกัน.  มันเป็นความรู้สึกอิ่มเอิบใจที่เห็นวิทยาศาสตร์เห็นด้วยกับผม!

But after the initial euphoria faded, I had some second thoughts. As a journalist, I am well aware that you can find a study to "prove" virtually any point of view that you are seeking evidence for. Mark Twain hit the nail on the head when he wrote about, "Lies, damned lies, and statistics."

แต่หลังจากความเคลิบเคลิ้มเริ่มแรกจางหายไป, ผมฉุกคิดใหม่.  ในฐานะนักข่าว, ผมรู้ดีว่า คุณสามารถหางานศึกษาหนึ่งๆ เพื่อ “พิสูจน์” เกือบทุกมุมมองที่คุณกำลังแสวงหาหลักฐานรองรับ.  มาร์ค ทเวน ฟันธง เมื่อเขาเขียนเกี่ยวกับ, “โกหก, โป้ปดมดเท็จ, และ สถิติ”.

Moreover, upon closer inspection there are some problems with the Toronto research that make it less than fully convincing—to me at least. For one thing, the sample size for the meditation trials was relatively small: 317 participants. Also, the political views of the meditators were compared to those of a control group. It would have been more persuasive if the researchers had managed to demonstrate that the views of the same individuals had shifted from those which they had previously held. Another weakness is that the study shows—at best—only the transient effect of a single meditation session. What would be really interesting to know is how a long term meditation practice impacts one's views over time.

ยิ่งกว่านั้น, พอตรวจสอบใกล้ชิดยิ่งขึ้น ก็พบปัญหาบางอย่างในงานวิจัยโตรอนโต ที่ทำให้มันน่าเชื่อถือน้อยลง—อย่างน้อยสำหรับผม.  อย่างหนึ่ง คือ ขนาดของตัวอย่างในการทดลองทำสมาธิเล็กเกินไป: เพียง 317 คน.   แล้วก็การเปรียบเทียบมุมมองทางการเมืองของผู้ทำสมาธิกับพวกที่อยู่ในกลุ่มควบคุม.  มันจะน่าเชื่อมากขึ้น หากนักวิจัยสามารถแสดงให้เห็นว่า มุมมองของคนเดียวกัน ได้ขยับตัวต่างจากที่พวกเขายุดถือแต่ก่อน.  จุดอ่อนอีกข้อ คือ งานศึกษาแสดง—อย่างดีที่สุด—ถึงผลกระทบในช่วงเปลี่ยนผ่านของการนั่งสมาธิเพียงครั้งเดียว.  สิ่งที่น่าสนใจจริงๆ คือ การปฏิบัติสมาธิเป็นเวลานานมีผลกระทบต่อชีวิตของคนๆ นั้นอย่างไร.

I also frankly feel uncomfortable about a line of research that a bit too neatly confirms my own personal biases. One could use these findings to argue—as the religious right obnoxiously does—that God and the angels are on our (the liberal) side.

ผมก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างจริงใจ เกี่ยวกับงานวิจัยนี้ ที่ยืนยันความลำเอียงของผมได้เนี๊ยบทีเดียว.  ใครๆ ก็สามารถใช้ข้อค้นพบนี้โต้แย้ง—ดังที่พวกคลั่งศาสนาเอียงขวาได้ทำอยู่—ว่า พระเจ้าและเทวดา สถิตอยู่ในฝ่ายของเรา (เสรีนิยม).

That is tempting. But I don't actually think that it is true. God is not on anyone's side. Or, rather, God is on the side of Truth. And Truth is not the exclusive possession of any particular group or political ideology. As difficult as it is to admit it, there may actually be times when conservatives have got a better handle on things than I do.

นั่นเป็นเรื่องเย้ายวนใจนัก.  แต่ผมไม่คิดว่า นั่นเป็นความจริง.  พระเจ้าไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น.  หรือ, แทนที่จะเป็นเช่นนั้น, พระเจ้าอยู่ในฝ่ายสัจธรรม.   และสัจธรรมไม่ใช่สิ่งที่กลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง หรือ อุดมการณ์ทางการเมืองสาขาใดสาขาหนึ่งจะผูกมัดเป็นเจ้าของได้.   แม้จะยากที่จะยอมรับได้, คงมีหลายครั้งที่ฝ่ายอนุรักษ์นิยมจัดการกับบางสิ่งได้ดีกว่าผม.

Even if one believes that right wing views—especially of the Tea Party variety—are often fear-based and illusory, we still need to concede that a measure of fear and caution are not always inappropriate responses to the very real dangers that exist in the world. Meditation and spiritual practice undoubtedly help to calm our anxieties, and create more positive and trusting attitudes. Which is a good thing. But it is possible to be too trusting. The feelings of oneness that meditators enjoy are precious. But they may not always be the best guide to how we should act in the rough and tumble of the world, where all is not necessarily love and light.

แม้ว่าหากคนหนึ่งเชื่อว่า มุมมองหัวขวา—โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเภท Tea Party—มักจะตั้งอยู่บนฐานของความกลัว และ ภาพหลอน, เราก็ยังต้องยอมรับว่า มาตรการของความกลัวและระมัดระวัง ไม่ใช่เป็นการตอบสนองที่ไม่เหมาะสมเสมอไป ต่ออันตรายที่ใหญ่จริงๆ ที่มีอยู่ในโลก.  การปฏิบัติสมาธิและจิตวิญญาณ/เจริญภาวนา ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ช่วยทำให้เราสงบลงได้ท่ามกลางความวิตกกังวลของเรา, และสร้างทัศนคติบวกและเชื่อใจกันมากขึ้น.  ซึ่งเป็นสิ่งดี.  แต่มันก็เป็นไปได้ที่จะเชื่อใจมากเกินไป.  ความรู้สึกถึงความเป็นหนึ่ง ที่ผู้ปฏิบัติสมาธิรู้สึกได้ มีค่าล้ำ.  แต่พวกเขาอาจไม่ใช่คนนำทางที่ดีที่สุดที่จะบอกเราได้ว่า เราควรปฏิบัติตัวอย่างไรในโลกอันขรุขระ หยาบกระด้าง และหกคะเมนตีลังกา, ที่ๆ ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องเป็นความรักและแสงสว่าง. 

I value the idealism and optimism about human nature that liberalism—at its best—embodies. But politics is always a question of striking the right balance; between trust and caution, between idealism and realism, between preserving what is good in society and transforming what is not. Moreover, a basic tenet of our American democracy is that that no individual or point of view has all of the answers. This is also the conclusion of the Toronto study.

ผมยกย่องอุดมคติและการมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ที่มีวิญญาณเสรีนิยม.  แต่การเมืองเป็นปัญหาเสมอของการหาความสมดุลที่ถูกต้อง; ระหว่างความเชื่อใจและความระแวดระวัง, ระหว่างอุดมคติและความจริง, ระหว่างถนอมสิ่งที่ดีในสังคม และ พลิกโฉมสิ่งที่ไม่ดี.   ยิ่งกว่านั้น, ความเชื่อพื้นฐานของระบอบประชาธิปไตยอเมริกันของเรา คือ ไม่มีปัจเจกคนใด หรือ มุมมองหนึ่งใด ที่มีคำตอบทั้งหมด.  นี่ก็เป็นบทสรุปของงานศึกษาโตรอนโตด้วย.

I like how the study's co-author, psychology professor Jordan Peterson sums it up:

"The conservative part of religious belief has played an important role in holding cultures together and establishing common rules. The spiritual part, on the other hand, helps cultures renew themselves by adapting to changing circumstances. Both right and left are necessary; it's not that either is correct, it's that the dialogue between them produces the best chance we have at getting the balance right. If people could understand that both sides have an important role to play in society, some of the unnecessary tension might be eliminated."

ผมชอบสิ่งที่ผู้ร่วมเขียนงานศึกษา, อาจารย์จิตวิทยา จอร์แดน ปีเตอร์สัน สรุปว่า.

“ด้านอนุรักษ์นิยมของความเชื่อทางศาสนา มีบทบาทสำคัญในการยึดโยงวัฒนธรรมต่างๆ เข้าด้วยกันและก่อตั้งเป็นกฎร่วม.  ด้านจิตวิญญาณ, ในทางตรงกันข้าม, ช่วยให้วัฒนธรรมเจริญงอกงามสร้างตัวเองใหม่ได้ด้วยการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป.  จำเป็นต้องมีทั้งด้านขวาและด้านซ้าย; มันไม่ใช่ว่าด้านใดด้านหนึ่งถูก.  หากคนสามารถเข้าใจว่า ทั้งสองด้านต่างมีบทบาทสำคัญเล่นในสังคม, ความตึงเครียดที่ไม่จำเป็นบางประการอาจขจัดไปได้”.

Richard Schiffman is the author of two books and a former journalist whose work has appeared in, amongst other outlets, the New York Times and on a variety of National Public Radio shows including Morning Edition and All Things Considered.

ริชาร์ด ชิฟฟ์แมน เป็นผู้เขียนหนังสือสองเล่ม และ เคยเป็นนักข่าว ที่ผลงานปรากฏใน นิวยอร์กไทมส์ และ ในรายการต่างๆ ของ National Public Radio เช่น Morning Edition และ All Things Considered รวมทั้งสื่ออื่นๆ.

Published on Friday, March 1, 2013 by Common Dreams

http://www.commondreams.org/view/2013/03/01-2, 3-2-13

ความเห็นจากผู้อ่าน

·         Paul Boyle • 15 hours ago

There are a lot of different types of meditation. I think it is too broad to say that "meditation makes you liberal". Besides, who really wants to be liberal anyway? Wouldn't it be better to deal with reality (rather than trying to reconcile the incoherent idea of a kinder, gentler capitalism which is the hallmark of liberal thought).

การทำสมาธิมีหลายแบบ.  ผมคิดว่า มันกว้างเกินไปที่จะบอกว่า “การทำสมาธิทำให้คนเป็นเสรีนิยม”.  นอกจากนี้, ใครต้องการเป็นเสรีนิยมจริงๆ?  ไม่ดีกว่าหรือที่จะจัดการกับความเป็นจริง (แทนที่จะพยายามประนีประนอมกับความคิดสะเปะสะปะของ ลัทธิทุนนิยมที่ใจดีกว่า, อ่อนโยนกว่า ที่เป็นเครื่องหมายของความคิดเชิงเสรีนิยม.

In Buddhist meditation, the point of meditation is to have a direct experience of the impermanence and insubstantiality of "dharmas" (momentary mental states). The practice supports the overall aim of Buddhist practice -- the liberation from suffering. In Buddhism, our suffering is due to clinging. Clinging, or grasping, assumes two things: 1) the object being grasped has the property of "graspability" and 2) that the grasper is inherently "grasping". The direct experience of impermanence and insubstantiality undermines these assumptions, and allows the person to start to relax their tendency to grasp. Which, in turn, allows them greater freedom from suffering.

ในการทำสมาธิของชาวพุทธ, จุดประสงค์ของการทำสมาธิคือ ให้เกิดประสบการณ์ตรงกับอนิจจังและอนัตตาของ “ธรรมะ” (หมายถึง อารมณ์ชั่วขณะ).  การปฏิบัตินี้ รองรับจุดหมายทั้งหมดของการปฏิบัติทั้งปวงแบบพุทธ—อิสรเสรีจากความทุกข์.   ในศาสนาพุทธ, ความทุกข์ของเรามาจากการเกาะเกี่ยว.  การเกาะเกี่ยว, หรือ ยึดมั่นถือมั่น, สมมติสองอย่าง: (1) สิ่งที่ถูกยึดอยู่นั้นมีคุณสมบัติให้ “ยึดถือ” ได้ และ (2) ผู้ยึดเกาะ “กำลังเกาะยึด” อยู่เป็นปกติวิสัย.  ประสบการณ์ตรงต่ออนิจจังและอนัตตา ลบล้างสมมติฐานทั้งสองข้อได้, และอนุญาตให้เจ้าตัวลดหย่อนแนวโน้มของตนในการยึดมั่นถือมั่น.  ซึ่งในทางกลับกัน, อนุญาตให้มีอิสรภาพมากขึ้นจากความทุกข์.

I think what does make someone more left is getting in touch with their own suffering, and, then being better able to relate to the suffering of others. This is the basis of compassion. Compassion is, I think, the basis of Leftist thought. I would hope that meditation help in the development of compassion, but I wouldn't say meditation "causes" a more compassionate politics.

ผมคิดว่า สิ่งที่ทำให้บางคนเอียงซ้าย คือ การได้สัมผัสกับความทุกข์ของตนเอง, แล้วสามารถเชื่อมโยงกับความทุกข์ของผู้อื่นได้ดีกว่า.  นี่คือพื้นฐานของความกรุณา.  ผมคิดว่า ความกรุณาเป็นพื้นฐานความคิดฝ่ายซ้าย.  ผมอยากหวังว่า การทำสมาธิช่วยพัฒนาความกรุณา, แต่ผมจะไม่พูดว่า การทำสมาธิเป็น “สาเหตุ” ให้เกิดการเมืองที่มีความกรุณายิ่งขึ้น.

Elizabeth Tjader  Paul Boyle • 14 hours ago

Right on Paul Boyle!

I especially love your last paragraph about our suffering and the potential it holds for making us better people. Isn't that was empathy is all about? Being able to remember how it feels, whether that be joy, sorrow, anger or the myriad other emotions humans experience.....and then extending that hand of experience to befriend someone else going through a similar thing?

ถูกต้อง พอล บอยล์!            ฉันชอบย่อหน้าสุดท้ายเกี่ยวกับความทุกข์ของเรา และ ศักยภาพที่มันจะทำให้เราเป็นคนที่ดีขึ้นได้.  นั่นไม่ใช่ความเห็นอกเห็นใจกันหรอกหรือ?  ความสามารถที่จะจำ/ระลึกได้ว่ามันรู้สึกอย่างไร, ไม่ว่าจะเป็นความปิติยินดี, ความเศร้า, ความโกรธ หรือ อารมณ์สารพัดอื่นๆ ที่มนุษย์ประสบ...แล้วยื่นมือนั้นออกไป เพื่อเป็นมิตรกับคนที่กำลังเผชิญกับสิ่งคล้ายกัน?

I am reminded of Plato's words, though I'm paraphrasing: "the greatest honor a human holds is to become a midwife for another person's soul, in other words, to help that person become the best he/she can in this world".

ฉันหวนคิดถึงคำของเพลโต, แม้ว่าฉันจะขอถอดความ: “เกียรติภูมิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คนๆ หนึ่งมีได้ คือ การกลายเป็นหมอตำแยของวิญญาณของอีกคนหนึ่ง, หรือพูดใหม่, ช่วยให้บุคคลบรรลุส่วนที่ดีที่สุดเท่าที่เขา/เธอจะสามารถเป็นไปได้ในโลกนี้”.

I love that. I know my mistakes and challenges have helped me understand others and their challenges. In many cases I also think the success of twelve step programs can be attributed to the truth no one likes to feel alone when it comes to the challenges here in Earth School. We all need a compassionate, helping hand at one time or another.

ฉันชอบอันนั้น.  ฉันรู้ว่า ความผิดพลาดและอุปสรรคของฉันได้ช่วยให้ฉันเข้าใจคนอื่นและอุปสรรคของพวกเขา.  ในหลายกรณี ฉันก็คิดว่า โปรแกมความสำเร็จในสิบสองก้าว สามารถโยงไปถึงความจริงที่ว่า ไม่มีใครชอบที่จะรู้สึกโดดเดี่ยว เมื่อต้องเจออุปสรรคที่นี่ใน โรงเรียนโลก.  พวกเราทั้งหมดล้วนต้องการความกรุณา, มือที่ช่วยเหลือในเวลาใดเวลาหนึ่ง.

Paul Boyle  Elizabeth Tjader • 11 hours ago

Thanks for your kind words. I agree, the wounds we acquire are often the basis for a deeper insight and an aspiration to benefit others. I recall reading something many years ago about shamanism coming from that "wounded healer" perspective as well.

ขอบคุณสำหรับคำพูดที่เกื้อกูลของคุณ.  ผมเห็นด้วย, บาดแผลที่เราได้รับ มักเป็นพื้นฐานให้เกิดปัญญาลึกล้ำขึ้น และ แรงดลใจให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น.  ผมหวนคิดถึงหนังสือที่ได้อ่านหลายปีมาแล้ว เกี่ยวกับ การทรงเจ้า ที่มาจากมุมมองของ “ผู้เข้าทรง/สมานแผลที่เคยบาดเจ็บ”.

port_lookout • 12 hours ago

"Both right and left are necessary; it's not that either is correct, it's that the dialogue between them produces the best chance we have at getting the balance right."

“จำเป็นต้องมีทั้งขวาและซ้าย; มันไม่ใช่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูก, มันเป็นการสานเสวนาระหว่างทั้งสอง ที่ทำให้เกิดโอกาสที่ดีที่สุดที่จะบรรลุจุดสมดุลที่ถูก”.

I don't think so, Richard. The right is not at all necessary to the good life, in fact it is an impediment, because it is exploitative, and exploitation destroys the oneness sought in meditation.

ผมไม่คิดเช่นนั้น, ริชาร์ด.  ฝ่ายขวาไม่จำเป็นต้องมีอยู่ สำหรับชีวิตที่ดี, อันที่จริง มันเป็นตัวกีดขวาง. เพราะมันกดขี่รีดไถ, และ การกดขี่รีดไถ ทำลายความเป็นหนึ่งที่แสวงหากันในการทำสมาธิ.

If one point of view has 98% of the answers (the left) and another point of view has 0% of the answers (the right), then we are under no obligation to balance anything.

หากมุมมองหนึ่งมี คำตอบแล้ว 98% (ฝ่ายซ้าย) และ อีกมุมมองมีคำตอบ 0% (ฝ่ายขวา), เช่นนั้นแล้ว เราไม่มีพันธะอะไรที่จะต้องทำให้สมดุลอีกแล้ว.

A leftist meditator is, quite likely, capable of defending himself with his leftist beliefs without resorting to conservative philosophy.

ผู้ปฏิบัติสมาธิหัวซ้าย น่าจะสามารถปกป้องตนเองด้วยความเชื่อในอุดมการณ์ซ้ายโดยปราศจากการหันไปพึ่งปรัชญาอนุรักษ์.

Paul Boyle  port_lookout • 11 hours ago

I agree. I really dislike these attempts (exemplified by the quote you reference) at a faux profundity which valorizes "balance". Conceptually speaking, yes, you do need a notion of "exploitation" to understand "non-exploitation", but that does not mean that exploitation is metaphysically and ontologically necessary for a balanced life.

ผมเห็นด้วย.  ผมไม่ชอบความพยายามเหล่านี้ (ดังเช่นคำอ้างอิงที่คุณยกมา) ที่บิดเบือนความจริงจังในการให้ความสำคัญต่อ “สมดุล”.  หากพูดในเชิงกรอบคิด, ถูกต้อง, คุณจำเป็นต้องมีเรื่อง “การกดขี่รีดไถ” เพื่อทำความเข้าใจกับ “การไม่กดขี่รีดไถ”, แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า การกดขี่ขูดรีดเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตที่สมดุลในเชิงอภิปรัชญาและการดำรงอยู่จริง.

DovakiinDancer • 13 hours ago

There are people who meditate that consider meditation has nothing to do with anyone's politics at all. That do not consider themselves to be political Liberals or Conservatives. But "Meditation" has to be somehow "Boxed Up" and sold, too. Have to turn meditation into a Hallmark Card product to be sold in the material world like everything else.

มีคนที่ทำสมาธิที่เห็นว่า การทำสมาธิไม่เกี่ยวกับการเมืองโดยประการทั้งปวง.  พวกนั้น ไม่เห็นว่าตนเองมีความคิดเห็นทางการเมืองแบบเสรีหรืออนุรักษ์.  แต่ “การทำสมาธิ” บางทีก็ถูก “จัดใส่กล่อง” และขายด้วย.  จะต้องเปลี่ยนการทำสมาธิให้เป็นผลผลิตของ Hallmark Card เพื่อขายในโลกวัตถุเช่นเดียวกับทุกๆ อย่าง.

Do the un-contacted Tribes in South America have any need of this world's Liberal & Conservative Politics or do they get along fine being Tribal Communalists that still live simply with the earth as their ancestors did for 1000's of years?

ชนเผ่าที่ไม่ถูกแตะต้อง (โดยความทันสมัย) ในอเมริกาใต้ มีความจำเป็นต้องพึ่งการเมืองเสรีนิยม และ อนุรักษ์ ของโลกอย่างไร?  หรือ พวกเขายังเข้ากันดีในฐานะเป็นชนเผ่าชุมชน ที่ยังอยู่กินง่ายๆ ร่วมกับโลก ตามวิถีบรรพชนของเขานับพันๆ ปีแล้ว?

The un-contacted Tribes in South America have no need for books, Tv, magazines, radio, computers, cars, solar panels, schools, and so forth. All around them is Creator’s creation. They still live with Creator’s creation, not in spite of Creator’s creation. Perhaps they still live life where other people just basically exist in some insane rat race world?

ชนเผ่าที่ยังไม่ถูกแตะต้องด้วยโลก (ศิวิไลซ์?) ภายนอก ในอเมริกาใต้ ไม่มีความจำเป็นต้องใช้หนังสือ, ทีวี, นิตยสาร, วิทยุ, คอมพิวเตอร์, แผงโซลา, โรงเรียน, ฯลฯ.  พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยสิ่งที่พระผู้สร้างประทานให้.  พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่กับสิ่งสรรค์สร้างของพระผู้สร้าง, ไม่ใช่ ทั้งๆ ที่มีสิ่งสรรค์สร้างของพระผู้สร้าง.  บางที พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่ในที่ๆ ผู้คนอื่นๆ เพียงแค่ดำรงชีวิตอยู่ไปวันๆ ในลู่หนูวิ่งแข่งบ้าบอในโลกในบางแห่ง.

The Elders of their Tribes live with the people. They aren’t on some Bribe System to get ahead in The World. With nukleer power plants melting down I don’t know if anyone is really getting ahead in the world?

ผู้อาวุโสในเผ่าของพวกเขาอาศัยอยู่ร่วมกับประชาชน.  พวกเขาไม่ได้อยู่ในระบบติดสินบนเพื่อให้ไต่ไปข้างหน้าเพื่อนในโลก.  ดูโรงงานพลังงานนิวเคลียร์ที่หลอมละลายลง ผมไม่รู้ว่า มีใครที่ไปได้ไกลกว่าคนอื่นๆ ในโลก?

If a person is born into a world of un-reality and told this is reality they will accept un-reality as reality. Even if a person knows this is un-reality that doesn't mean they are going to change un-reality. All un-reality will do is destroy it's self eventually.

หากคนหนึ่งเกิดมาในโลกที่ไม่เป็นจริง และ ถูกบอกว่า นี่คือความจริง พวกเขาก็จะยอมรับ ความไม่เป็นจริง ว่า เป็นความจริง.  แม้ว่า คนๆ นั้นจะรู้ว่า มันไม่เป็นความจริง มันก็ไม่ได้หมายความว่า พวกเขาจะไปเปลี่ยนความไม่เป็นจริง.  สิ่งเดียวที่ สิ่งที่ความไม่เป็นจริงจะทำ ก็คือ ทำลายตัวเองในที่สุด.

Life is good. What an experience! It's always best to forgive.

ชีวิตนี้ดี.  ประสบการณ์ที่น่าทึ่ง!  ดีที่สุดเสมอคือ ให้อภัย.

LivingInAmerika • 15 hours ago

I'm not convinced that meditating makes you liberal. I believe that liberals are more inclined to meditate than do fascists.  On the other hand, when you're meditating, you can not watch the TV that makes you a fascist.  So maybe there is something to meditation.

ฉันไม่เชื่อว่า การทำสมาธิทำให้คุณเป็นเสรีนิยม.  ฉันเชื่อว่า พวกหัวเสรีจะใฝ่ไปทางทำสมาธิมากกว่าพวกฟาสซิสท์/อำนาจนิยม.  ในทางตรงข้าม, เมื่อคุณทำสมาธิ, คุณไม่สามารถดูทีวีที่ทำให้คุณเป็นอำนาจนิยม.  ดังนั้น อาจมีบางอย่างเพื่อใคร่ครวญไตรตรอง.

BrianDB  LivingInAmerika • 14 hours ago

Good point. Tuning out the media helps keep you normal, which today is called politically 'liberal'.

Tom_Larsen • 13 hours ago

There's a false dichotomy presented here between conservative and liberal, a Lakoffian binary. It is this truncated view of politics that sees liberals as the "left." Liberalism is just one side of ruling class ideology. It is the liberalism of the DLC, of neoliberalism that has been the good cop ushering us down the same garden path as the conservative bad cop. They have led us to the crises we face today.

We don't need any more liberals, those who passively accept extreme inequality, accept perpetual war and who accept continued inaction on climate change. (Note that the "liberal" peace movement died when BO was elected.) Those who simper and plead with the ruling class to be kinder, gentler while it rapes humanity and the planet. We don't need any more middle class liberals getting in touch with their spirituality while out of touch, removed from the reality of the majority of Americans (let alone the world) who can't find work, are drowning in debt, are losing their homes, who are stressed and depressed about a future that gets bleaker everyday. We need some class consciousness; we need people who know who the enemy is. We need those who understand the problems are systemic and are not going away by passing some bogus bill or electing some liberal politician.

We need more people for whom inner peace is no substitute for outer agitation! We need a LOT more people who are willing to shake things up! WE NEED MORE RADICALS!!!

mun3 • 14 hours ago

Mr Schiffman is confused... although perhaps less so than many others.

"The meditators expressed more liberal views" the article states without realising the ridiculous assumption contained therein.

Stand that statement logically on its head and you have "The non-meditators expressed less liberal views". But stand it 'spiritually' on its head and you have something wholly different: "The non-meditators expressed more restrictive views" or, if you like "The meditators expressed less restrictive views".

It is a feature of our ubiquitous human hubris to paint matters always in a positive light - even when such a rosy image is clearly not relevant. The fact is we live in an age in which 'natural liberalism' has never been more remote from the human condition - a condition which has us deeply divided on multiple fronts: race, religion, nationality, political viewpoint etc. etc... right down to favourite celebrity, football team and even sex itself.

The 'value' of meditation is not to instil 'more liberal' views at all - for these will only bring us into yet more conflict with others of 'less liberal' views.

The true value is to end views - including the mass illusion that science is helping. Science is now invading all the humanities and it is sad to see would be people of a spiritual nature state " It was gratifying to see that science agrees with me!" If your meditation had left you properly liberated in your views... the findings of some mad people with electrodes on a skull cap would matter not to you.

adiantum  mun3 • 14 hours ago

Hard for me to see how science is not "helping" when it affirms that all life is a single branching tree, that the universe is immensely vast and ancient, that ecosystems are made up of enormous numbers of species interdependent on each other, that humans are radically destroying the world ecosystem. Of course, it is hard for me to see the destructive nature of science because I taught it for thirty-one years.

mun3  adiantum • 12 hours ago

Science has an endless and growing number of models to suit whatever perspective anyone chooses. But basically these divide into two.

On the one hand it deconstructs reality into endless scientific disciplines (physics, chemistry, biology, microbiology, ecology etc. etc. etc. - each with multiple sub-disciplines) all working at ever-increasingly theoretical and minute detail - splitting the atom, trying to solve the issue of dark matter and, I would say, making rather a fool of itself in endless ways within the many so-called 'social' sciences. But on the other hand science asserts, as I think you are pointing out, a certain 'wholeness' of the universe.

Now which is it? Is the universe made of discrete entities or is it all joined up and interrelated? I'll guess, like me, you basically opt for the second option and that is sort of seconded by the scientific assertion that nothing can be observed without the act of observation affecting that which is observed - i.e. no 'things' exist in isolation.

So aren't 'things' - as in discrete entities - actually just a convenience and a simplification of our cognitive activity, but actually at odds with what even science tells us about the universe? There are no things - it's just our vocabulary-based thoughts and ideas that deconstruct the 'unfathomable whole' for reasons of expediency.

So, if we are faced with a 'wholeness' that is beyond direct clinical and unfettered observation and is not simply a sum of discrete 'things' then science is ultimately the wrong approach - for science - and indeed all linguistic or symbolic thought - cannot function without conceptualising that unfathomable wholeness. (The etymology of 'concept' is largely to draft/abstract/conceive).

The massive and accelerating thrust of science is but observations, theories and tests... but it has been the technology that it has enabled that has made it so popular. No one can argue with its HUGE impact on the world and this has been driven by the forces of human power structures that have seen in science an 'ace of hearts' that religion and politics never could deliver.

So yes, science has been 'successful' in many ways - but what is involved in that 'success'? As things are, 'success' is only defined in human terms: faster transport, more gadgets, medical 'miracles etc. etc. However, proud the human race may be of all this, this science/technology roller-coaster is clearly destroying eco systems, based on rapidly diminishing resources and, in the field of medicine, countering the very basis of evolution - i.e. survival of the fittest (= extinction of the weakest).

A sad element in mankind's quasi-religious faith in science is the sort of view you express in saying that 'humans are radically destroying the world ecosystem' without seeing that it is not the humans that are doing the damage - it's our use of technologies that would be impossible if scientists had not enabled them. And yet we still believe that more science will improve matters.

Drug addicts at least recognise the cyclical nature of their problem. Scientists typically blame the politicians for the problems whilst they collect their Nobel prizes. Hardly a 'wholesome' approach to anything!

jmndodge • 15 hours ago

Meditation involves a slowing down of the reactions - processing a much wider range of experience/emotion/projections on a limited concept, this opens the door to the possibility of finding a better solution. A very simple example is that a "liberal" might tend to feel that mental health care is a better deterrent to crime than simple punishment, while a "conservative" might feel that an armed public shooting quickly and the fear of death or serious injury is the quickest and best deterrent to crime. If you feel that everyone already knows the best way of doing things - and you are looking for nothing better you might be a conservative. If you believe that there are ways of doing things better if the will to work together is found - you just might be a liberal.

jgibsosman • 15 hours ago

Liberalism is all about freedom, and so is meditation. So whichever is the chicken and whichever is the egg, they go together like a horse and carriage, two peas in a pod, bugs in a rug, or BFFs.

The right-wingers (which includes almost all the Democrats now), in contrast, usually spurn meditation as a foreign religious threat to their "Faith" in "The Lord".

And then they show who they really are, and who their Lord really isn't, when they continually pray in public, and commit almost every abomination you can name in their daily lives.

Stirling Brooks • 3 hours ago

Thanks Richard,

I like Paul's distinction...meditation brings one to reside (as witness to?), indentify with "Reality Itself". Most real traditional esoteric meditation practices have to have been taught in the forest secretly (remember Nicodemus came to Jesus at NIGHT) for a reason because the exoteric religions always support the state and visa versa and the exoteric religions work, and have worked tirelessly over the millenia to stamp-out the esoteric practices because they are in fact unaccountable to the state controlled political-religion and undermine it with their 'realistic' if not renegade Teachings and presumptions about Reality. So, I think it's a bit of a stretch to posit a cause and effect relationship between progressivism and meditation. Oh, and the state persecutes (as does the mainstream church) ecstatics also (suppression/ regulation of tantra/sex, drugs, booze, etc.).

Miranda Keefe • 6 hours ago

Actually a sample of over 300 is a large sample, if it is truly random, for a psychological study. Most studies are done with much smaller samples.

Also the difference between a control group and the test group is the normal way to do psychological studies. If both groups are randomly selected and there is a significant difference, then this is evidence that the variable created the effect.

This is the same model used in research that has proven that exposure to hate speech modifies attitudes towards bigotry.

I'm now wondering what would happen in a study that had a control group, a group exposed to hate speech without meditation and a group exposed to hate speech but also engaging in meditation.

HenryWallace2012 • 9 hours ago

I'm so far beyond liberalism that I guess this doesn't have any fit for me unless it might make me want to join the Scots Socialists or Scots Solidarity.

Grouse Feather • 12 hours ago

Regarding the last paragraph: Let us define our terms (right & left) or we'll never understand each other.

adiantum • 14 hours ago

Wouldn't the purpose of meditation affect one's political views? In other words, if you meditate to become more single-minded in order to defeat an enemy, your politics is not likely to become more liberal, but if you meditate to "become a better person", then you might be more likely to support leftist concerns about poverty, joblessness, the environment and so on. Of course, persons who choose that pathway are more likely to change their minds about politics in the first place. Agree with the author that the study has its flaws--as do most studies that attempt to connect "meditation" (whatever that is) to certain social and psychological outcomes.