To Build a Community Economy, Start With Solidarity
How residents who can’t afford to buy in still get the
benefits of co-op work and housing.
by Abby Scher
เพื่อสร้างเศรษฐกิจชุมชน,
เริ่มด้วยความสามัคคี
ชาวบ้านที่ไม่มีเงินพอที่จะซื้อ
ยังสามารถได้ประโยชน์จากงานและที่อยู่อาศัยของ สหกรณ์
โดย แอ็บบี เชอร์
United for Hire worker Jorge Funes paints the exterior of
Greenfield Gardens in Springfield, Mass., one of the housing complexes owned by
Alliance to Develop Power. Photo courtesy of ADP.
คนงานของ United
for Hire จอร์จ ฟูนส์ ทาสีด้านนอกของ Greenfield Gardens ใน Springfield,
Mass., หนึ่งในคอมเพลกซ์ที่อยู่อาศัยที่ ADP
When Cecilia Pastor greeted us at the door of an empty unit
at Spring Meadow Apartments in Springfield, Mass., she was surrounded by the
harsh smell of paint and the cleaners she had used to scour the space to make
it presentable for a new tenant. A petite 30-year-old woman, she was working
for United for Hire, a worker-controlled landscaping, snow removal, and
cleaning firm operated by the innovative nonprofit Alliance to Develop Power
(ADP).
เมื่อบาทหลวงซิซิเลียต้อนรับพวกเราที่ประตูของห้องโล่งๆ
หนึ่งที่ Spring Meadow Apartments ใน Springfield, Mass., เธอถูกห้อมล้อมไปด้วยกลิ่นรุนแรงของสีและสารชำระล้าง
ที่เธอได้ใช้เพื่อขัดล้างพื้นที่ห้องนั้น เพื่อให้มันนำเสนอได้ต่อผู้เช่ารายใหม่. เธอเป็นสตรีร่างเล็กอายุ 30 ทำงานให้กับ United
for Hire (ผนึกกันเพื่อจ้าง), เป็นบริษัทที่คนงานควบคุมกันเองในการจัดสวน/ภูมิทัศน์,
ไถทิ้งหิมะ, และทำความสะอาด โดยองค์กรนวัตกรรมที่ไม่แสวงกำไร--พันธมิตรเพื่อพัฒนาพลังอำนาจ
(ADP).
“One thing I have
learned and really like in United for Hire is we work in a community economy,
and the money circulates,” she said. “And we have good salaries where we can
support our families.”
“สิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้ และ ชอบจริงๆ ใน United
for Hire คือ เราทำงานในเศรษฐกิจชุมชน, และ เงินก็หมุนเวียนอยู่ที่นี่”,
เธอกล่าว. “และเราก็ได้เงินเดือนดีๆ
ที่เราเจือจุนครอบครัวของเราได้”.
A powerful idea / คำวิงวอนอันทรงพลัง
“Building a community economy.” That ethic, heard from ADP
members and workers alike, defines the Springfield-based nonprofit. Deputy
Director Keya Hicks, who was an active member before joining the staff,
explains the power of the idea, loosely taken from the work of the late
feminist scholar Julie Graham: “These are folks who live right in the
community. They want their lawns to be mowed. They want their snow to be
removed. They work for United for Hire; they pay rent from those checks to keep
the property running, so the wealth circulates in the community.”
“การสร้างเศรษฐกิจชุมชน”. หลักจริยธรรมนั้น, ได้ยินจากสมาชิกของ ADP และคนงานเหมือนๆ
กัน, นิยามความไม่แสวงกำไรที่มีฐานใน สปริงฟิลด์.
รอง ผอ. เคยา ฮิกส์, ผู้เคยเป็นสมาชิกก่อนกลายเป็นพนักงาน,
อธิบายถึงพลังของความคิด, ซึ่งยืมมาอย่างหลวมๆ จากงานของอดีตบัณฑิตนักสตรีนิยม
จูลี เกรแฮม: “นี่คือคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ในชุมชน. พวกเขาต้องการให้สนามหญ้าตัดเตียน. พวกเขาต้องการให้ไถหิมะทิ้ง. พวกเขาทำงานให้กับ United for Hire;
พวกเขาจ่ายค่าเช่าจากเช็คเหล่านี้ เพื่อให้ทรัพย์สินเหล่านี้ดำรงอยู่ต่อไปได้,
ดังนั้น ความมั่งคั่งก็ยังคงวนเวียนอยู่ในชุมชน”.
For a relatively poor city like Springfield and the
surrounding area in the Pioneer Valley of western Massachusetts, this is a
powerful idea. For the 21-year-old ADP, it means that enriching the social ties
and cooperative ethic among its members and within the community is just as
important as economic development or political organizing (a recent campaign
stopped a transit fare hike). It is that larger vision of building a web of
solidarity that distinguishes ADP and United for Hire from other community
development organizations that also aim to stabilize the local economy, create
affordable housing, and nurture advocacy.
สำหรับเมืองที่ค่อนข้างยากจนเช่น
สปริงฟิลด์ และพื้นที่โดยรอบใน หุบไพโอเนีย ของรัฐแมสซาชูเซ็ทตะวันตก,
นี่เป็นความคิดที่ทรงพลัง. สำหรับ ADP ที่มีอายุ 21, มันหมายความว่า การทำให้สายใยสังคมและจริยธรรมความร่วมมือ/สหกรณ์
รุ่มรวยขึ้น ในหมู่สมาชิก และ ภายในชุมชน มีความสำคัญมากพอๆ
กับการพัฒนาเศรษฐกิจ หรือ การจัดกระบวนทางการเมือง (การรณรงค์เมื่อเร็วๆ
นี้ที่หยุดการขึ้นค่าโดยสาร).
วิสัยทัศน์ที่กว้างใหญ่กว่าเพื่อสร้างโยงใยความสามัคคี ทำให้ ADP และ United
for Hire โดดเด่นกว่าองค์กรพัฒนาชุมชนอื่นๆ ที่มุ่งหมายอย่างเดียวกัน เพื่อทำให้เศรษฐกิจท้องถิ่นเสถียร,
สร้างบ้านเรือนที่จ่ายไหว, และสนับสนุนการหล่อเลี้ยงเกื้อกูล.
Hicks joined ADP while living at one of the four independent
complexes of Section 8 housing that are the social and economic anchor for
ADP’s work. ADP created these “cooperatives,” as it calls them, by buying out
existing housing developments from private owners and creating freestanding
501(c)(3) nonprofits for each, as required by the Department of Housing and
Urban Development at the time. The tenants control their housing through a
democratically elected board.
ฮิกส์เข้าทำงานกับ ADP
ในขณะที่ยังอาศัยอยู่ที่หนึ่งในสี่คอมเพลกซ์อิสระของที่อยู่อาศัย ส่วนที่
8
อันเป็นฐานยึดเหนี่ยวทางสังคมและเศรษฐกิจของงาน ADP. ADP ได้สร้าง
“สหกรณ์”, ดังที่ได้เรียกกัน, ด้วยการซื้อกิจการพัฒนาที่อยู่อาศัยที่มีอยู่เดิม จากเจ้าของเอกชน
และ เปลี่ยนเป็น หน่วยอิสระที่ยืนอยู่ได้ด้วยตัวเองแบบไม่แสวงกำไร 501(c)(3),
ตามระเบียบของกระทรวงการพัฒนาที่อยู่อาศัยและเมืองในเวลานั้น. ผู้เช่าควบคุมที่อยู่อาศัยของพวกเขาผ่านคณะกรรมการที่ถูกเลือกขึ้นตามแบบประชาธิปไตย.
While legally independent of ADP, the four developments are
represented on ADP’s board, and their tenants are a core part of ADP’s
membership base. The management company that operates the housing largely hires
ADP members to run them—including using United for Hire to maintain the grounds
and apartments.
ในขณะที่ สหกรณ์
เป็นอิสระทางกฎหมายจาก ADP, หน่วยพัฒนาทั้งสี่ มีตัวแทนอยู่ในคณะกรรมการของ
ADP, และผู้เช่า เป็นแกนกลางของฐานสมาชิกของ ADP. บริษัทการจัดการที่ทำกิจการที่อยู่อาศัย
ส่วนใหญ่จะจ้างสมาชิกของ ADP ให้ทำงาน—รวมทั้งใช้ United for
Hire ในการดูแลบริเวณและตัวอาคาร.
A new ownership model / โมเดลความเป็นเจ้าของแบบใหม่
“It’s quite simple how we got to the community ownership
model,” where housing or the workplace are cooperatively run but not
necessarily cooperatively owned, said ADP Executive Director Tim Fisk. “United
for Hire started as a worker-owned co-op by tenants [of the four buildings] who
said, ‘Why should we pay outsiders for landscaping?’” But many of the original
founders drifted away, and the four who remained struggled without regular paychecks,
doing seasonal work. In 2008, ADP bought out the remaining workers and turned
the worker co-op into a 501(c)(3) nonprofit that it controls. Its nine workers
now earn at least $15 an hour and are hired from among ADP’s activist base.
Even though they are not owners, the workers—like those in a co-op—set policy
and discuss work problems and politics at monthly meetings.
“มันง่ายมากที่เรามาถึงโมเดลที่ชุมชนเป็นเจ้าของได้อย่างไร”,
ในเมื่อที่อยู่อาศัย หรือ ที่ทำงาน ถูกบริหารด้วยสหกรณ์ แต่ไม่จำเป็นที่สหกรณ์ต้องเป็นเจ้าของ, ผอ.
บริหารของ ADP ทิม ฟิสก์ กล่าว. “United for Hire
เริ่มต้นด้วยการเป็น co-op (สหกรณ์) แบบคนงานเป็นเจ้าของ คือ ผู้เช่า
(ในอาคารทั้งสี่) ที่บอกว่า, ’ทำไมเราต้องจ่ายให้คนข้างนอกในการดูแลภูมิทัศน์?’” แต่ผู้ก่อตั้งรุ่นแรกหลายคนได้ถอยออกไป, เหลือสี่คนที่ยังคงดิ้นรนต่อไปโดยไม่มีเช็คจ่ายเงินให้เหมือนปกติ,
แต่ทำงานตามฤดูกาล. ในปี 2008, ADP ได้ซื้อกิจการจากคนงานที่เหลือ
และ เปลี่ยน สหกรณ์คนงาน ให้เป็นองค์กรไม่แสวงกำไร 501(c)(3) ที่มันเป็นผู้ควบคุมเอง. คนงานเก้าคนของมันตอนนี้ ได้รับเงินอย่างน้อย
ชั่วโมงละ $15 และได้รับการว่าจ้างจากฐานกิจกรรมต่างๆ ของ ADP. แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่เจ้าของ, คนงานเหล่านี้—เหมือนพวกที่อยู่ในสหกรณ์—กำหนดนโยบายและอภิปรายปัญหาและการเมืองของงาน
ในการประชุมประจำเดือน.
When people get
confused about what a nonprofit is doing mowing lawns, “I just say this is a
community-owned business,” says ADP Deputy Director William Cano.
เมื่อผู้คนเกิดความสับสนว่า
องค์กรไม่แสวงกำไรทำอะไรกับการตัดสนามหญ้า, “ผมก็บอกว่า
นี่เป็นธุรกิจที่ชุมชนเป็นเจ้าของ”, รอง ผอ. ADP วิลเลียม คาโน
กล่าว.
Since early 2012, Craig Buchanan has served as United for
Hire’s manager. He not only creates the crew’s schedules and organizes the
monthly staff meetings, he uses his ties in the construction industry to
prospect for new clients beyond the four housing cooperatives so that United
for Hire can grow.
ตั้งแต่ต้นปี 2012, เครก บูชานัน
ได้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการของ United for Hire. เขาไม่เพียงจัดทำตารางเวลาสำหรับลูกทีม และ
จัดให้มีการประชุมพนักงานประจำเดือน, เขายังได้ใช้สายสัมพันธ์ในอุตสาหกรรมก่อสร้าง
ขยายโอกาสให้ได้พบกับลูกค้าใหม่ๆ โพ้นสหกรณ์ที่อยู่อาศัยสี่แห่งนี้ เพื่อว่า United
for Hire จะสามารถเติบโตได้.
Shared benefits / ผลประโยชน์แบ่งปันกัน
In shifting United for Hire out of the worker-cooperative
model, the community also faced a larger question: Why should the earnings be
directed only to the worker owners? “Now … the surplus is distributed to all
ADP members through the programming that we do,” said Fisk. That includes its
advocacy for better economic conditions for the whole community, not only its
workers.
ในการขยับ United
for Hire ให้ออกจากโมเดลสหกรณ์คนงาน, ชุมชนต้องเผชิญกับคำถามที่ใหญ่กว่า:
ทำไมรายได้ทั้งหมดจึงต้องไปทางเจ้าของคนงานเท่านั้น?
“ตอนนี้...รายได้ส่วนเกินได้ถูกกระจายไปยังสมาชิก ADP ทั้งหมดผ่านโปรแกมที่พวกเราทำ”,
ฟิสก์กล่าว. อันนั้น รวมถึง
การสนับสนุนให้มีสภาวะเศรษฐกิจที่ดีกว่าเพื่อชุมชนทั้งหมด,
ไม่ใช่เพียงแค่คนงานของมัน.
ADP projects gross sales of $850,000, 40 percent of which
goes to the workers in wages, with $200,000 supporting ADP. It has a total of
43 workers in its network. That includes those organizing for immigration reform
or those staffing the ADP Worker Center/Casa Obrera, which fights for fair pay
and offers ESL classes and affordable financial services to its 800 dues-paying
members. It includes the 10-hour-a-week job that tenant Orlando Soto took on
over the summer—he drove a truck that carried vegetables from a local farm to
the Spring Meadow Complex making fresh produce accessible to very-low-income
people. ADP bought shares in the farm’s harvest at the beginning of the growing
season, and ran a farmers market onsite where residents and neighbors from the
surrounding community could use cash or food stamps. Surplus produce was
distributed through ADP’s food bank.
ยอดขายของโครงการ ADP
อยู่ที่ $850,000, ในจำนวนนี้ 40%
เป็นค่าจ้างของคนงาน, และ $200,000 บำรุง ADP. มันมีคนงานทั้งหมด 43
คนในเครือข่ายของมัน.
อันนั้นรวมถึงผู้ทำงานจัดกระบวนสำหรับการปฏิรูป (นโยบาย) การอพยพ หรือ
พนักงานของ ศูนย์คนงาน ADP /Casa Obrera,
ที่ต่อสู้เพื่อให้ได้ค่าจ้างเป็นธรรม และ
จัดสอนชั้นเรียนภาษาอังกฤษสำหรับคนย้ายถิ่น (ESL) และให้บริการเงินกู้ยืมที่สามารถจ่ายได้แก่
สมาชิก 800 คนที่จ่ายเงินตามวาระ.
มันรวมถึงงานสัปดาห์ละ 10 ชั่วโมง ที่ผู้เช่าใน Orlando
Soto รับจ้างในช่วงฤดูร้อน—เขาขับรถบรรทุกที่ขนผักจากฟาร์มท้องถิ่น ไปยัง Spring
Meadow Complex ทำให้ผลผลิตสดๆ เข้าถึงได้สำหรับประชาชนที่มีรายได้ต่ำ. ADP
ซื้อแชร์ในการเก็บเกี่ยวของฟาร์มเมื่อฤดูเพาะปลูกเริ่มขึ้น,
และจัดตลาดนัดชาวนาที่ฟาร์ม ซึ่งชาวบ้านและเพื่อนบ้านจากรอบๆ ชุมชน
สามารถใช้เงินหรือแสตมป์อาหารซื้อได้.
ผลผลิตส่วนเกินถูกกระจายผ่านธนาคารอาหารของ ADP.
Searching for the cooperative ethic / การแสวงหาหลักจริยธรรมสหกรณ์
In a city that is almost 39 percent Latino, about 23 percent
black, and just over a third white, yet fairly segregated, the racial diversity
and comity among the members and workers is striking. ADP encourages members to
show solidarity and fight battles that might not immediately be their own—for
instance, for accessible mass transit or fair immigration policy. New workers
are recruited from community members who have stepped up in these
struggles—they are more likely to have a cooperative ethic.
ในเมืองที่เกือบ 39% เป็นคนลาติโน, 23% เป็นคนผิวดำ,
และเพียงกว่า 1/3 เป็นคนผิวขาว, แต่ค่อนแยกกันอยู่,
ความหลากหลายทางเชื้อชาติ และ ความสุภาพระหว่างสมาชิกและคนงานน่าทึ่งมาก. ADP
ส่งเสริมให้สมาชิกแสดงความสามัคคีและต่อสู้ศึก ที่อาจไม่ใช่ของตนเองในทันที—เช่น เพื่อให้เข้าถึงระบบขนส่งมวลชน
หรือ นโยบายอพยพที่เป็นธรรม. คนงานใหม่ๆ
ถูกเกณฑ์/รับเข้าทำงาน จากสมาชิกชุมชน ผู้ก้าวออกมาร่วมต่อสู้—พวกเขาน่าจะมีจริยธรรมสหกรณ์/ความร่วมมือ.
“What have you done in the community economy?” Fisk asks.
“That’s more important than if you have experience banging nails. We can teach
that. But the strength of ADP is in our shared values.”
“คุณได้ทำอะไรบ้างในเศรษฐกิจชุมชน?”
ฟิสก์ถาม.
“นั่นมีความสำคัญมากกว่าประสบการณ์ในการทุบตะปู. อันนั้นเราสอนพวกเขาได้. แต่ความเข้มแข็งของ ADP อยู่ในคุณค่าร่วมของเรา”.
Pastor became active in ADP through her husband’s
involvement in the worker center. “He was receiving some worker rights training
because he was being abused at his workplace at a construction company,” said
Pastor. “I started getting involved in the community, ADP, and then got hired.”
บาทหลวงได้เริ่มกระฉับกระเฉงใน
ADP โดยผ่านการมีส่วนร่วมของสามีของเธอในศูนย์คนงาน. “เขากำลังเข้ารับการอบรมเกี่ยวกับสิทธิของคนงาน
เพราะเขาถูกรังแกในที่ทำงานของเขา ในบริษัทก่อสร้างแห่งหนึ่ง”, บาทหลวงบอก. “ฉันเริ่มมีส่วนร่วมในชุมชน, ADP,
และแล้วก็ถูกจ้าง”.
Chris Fanous, 33, a native of Springfield, joined United for
Hire after being active in the transit fight. “I was working in an auto parts
store but I got laid off,” he said, taking a short break from fall cleanup on
the grounds of Spring Meadows. “I ran into Craig in the [ADP] office and got
scooped up.”
คริส ฟานูส, 33,
เป็นคนถิ่นของสปริงฟิลด์, ได้เข้าร่วมกับ United for Hire หลังจากร่วมต่อสู้เรื่องการขนส่งมวลชน. “ผมทำงานที่ร้านขายอะไหล่รถ แต่ถูกลอยแพ”, เขากล่าว,
ขณะหยุดพักสั้นๆ จากการทำความสะอาดในฤดูใบไม้ร่วงในบริเวณ Spring Meadows. “ผมเจอเครกในออฟฟิศ ADP
และก็ถูกรับเข้าทำงาน”.
It makes perfect sense to them that part of what they earn
for United for Hire funds ADP advocacy in other areas. They were—and are—part
of that advocacy and understand the power created by solidarity. They are
earning more than a living wage from a steady paycheck: They are helping drive
political transformation.
มันเป็นเรื่องยอมรับได้อย่างเบ็ดเสร็จสำหรับพวกเขา
ที่ว่า รายได้บางส่วนที่พวกเขาได้รับสำหรับ United for Hire ถูกใช้เป็นเงินสนับสนุนกิจกรรมของ
ADP ในที่อื่นๆ. พวกเขาเคยเป็น—และก็ยังเป็น—ส่วนหนึ่งของการรณรงค์/สนับสนุนนั้น
และเข้าใจถึงพลังอำนาจที่เกิดจากความสามัคคี.
พวกเขาทำเงินได้มากกว่าค่าครองชีพ จากเช็คที่จ่ายอย่างสม่ำเสมอ: พวกเขากำลังช่วยขับเคลื่อนให้เกิดการพลิกโฉมทางการเมือง.
Now ADP is exploring how to get healthy food into the poorer
areas of the Pioneer Valley. While still in the idea stage, ADP has to be
careful not to promise too much. Cano explained that “in the base building
stage, [people say] ‘I will participate if you can create a job for me.’ We
were honest—this project will create jobs but we don’t want you to come in just
for a job.”
ตอนนี้ ADP
กำลังสำรวจหาทางส่งอาหารที่ถูกสุขอนามัย ให้เข้าถึงเขตที่ยากจนกว่าในหุบไพโอเนีย. ในขณะที่ยังอยู่ในขั้นความคิด, ADP ต้องระมัดระวังว่าจะไม่สัญญาเกินตัว. คาโนอธิบายว่า “ในขั้นวางรากฐานก่อสร้าง,
(ผู้คนบอกว่า) ‘ฉันจะร่วมหากคุณสร้างงานให้ฉัน’. พวกเราซื่อสัตย์—โครงการนี้จะสร้างงาน
แต่เราไม่ต้องการให้คุณเข้ามาเพียงเพราะต้องการงานทำ”.
Hicks explained the heart of the problem. Jobs are
important. But if they are the main goal, “it also takes away from a concept of
the true transformation of our communities.”
ฮิกส์อธิบายถึงหัวใจของปัญหา. งานเป็นเรื่องสำคัญ. แต่หากมันเป็นเป้าหมายหลัก, “มันก็จะกัดกร่อนกรอบคิดของการพลิกโฉมชุมชนของเราด้วย”.
That means that along with jobs will come a cooperatively
run venture that nurtures grassroots leadership and empowers members to
contribute to their own well-being and that of their neighbors.
นั่นหมายความว่า
ควบคู่ไปกับงาน จะเป็นกิจการที่ตั้งอยู่บนความร่วมมือ
(ดำเนินกิจการและบริหารแบบสหกรณ์) ที่หล่อเลี้ยงบำรุงภาวะผู้นำรากหญ้า
และ เสริมอำนาจต่อรองให้สมาชิกให้สามารถทำงานเพื่อสร้างความอยู่ดีมีสุขให้ตนเอง
และ เพื่อนบ้านด้วยได้.
Abby Scher wrote this article for How Cooperatives Are
Driving the New Economy, the Spring 2013 issue of YES! Magazine.
แอ็บบี เชอร์
เขียนบทความนี้สำหรับ “สหกรณ์กำลังขับเคลื่อนเศรษฐกิจใหม่อย่างไร”, ใน YES!
Magazine ฉบับ Spring 2013.
Abby Scher is a sociologist and journalist who was co-editor
of Dollars & Sense in the 1990s. She is now a D&S Associate and an
Associate Fellow of the Institute for Policy Studies.
แอ็บบี เชอร์ เป็นนักสังคมวิทยา และ นักข่าว ผู้เป็นบรรณาธิการร่วมของ Dollars
& Sense ในทศวรรษ 1990s. ตอนนี้เธอเป็น D&S Associate และ
Associate Fellow ของ Institute for Policy Studies.
Published on Thursday, April 4, 2013 by YES! Magazine
itsthethird • 16 hours ago
Every path starts with that first step. Many are taking a
new path through life in response to our worlds current state. Every first step
may be followed by some turn ahead but the key is the waking vision of
direction. Knowing when to rest, walk, turn, jump over, or create a whole new
path never taken all require that first step in the present. The world monetary
system was created over thousands of years and trillions of steps. The course
may be rough, long, with many storms but with persistence all is realized.
Alan MacDonald • 17 hours ago
More "Issues Oriented BS" & less focus on the
real CAUSE, EMPIRE
Looks like Chris Hedges was
absolutely right this week, about the supposedly "progressive
intellectuals" not having the "courage" (or brains) to address
the coming nuclear war with North-KoreIran!!
The absence of ANY serious
articles by the supposed "progressive intellectuals" today --- for
the third day in a row --- on any "supposedly progressive web-sites",
seems to certainly prove Chris Hedges point that the progressive thinkers are
so tied up in focusing on the multiple "trees" of ABAW (anything but
anti-war); 'identity politics', "cultural issues", 'social issues',
and domestic 'symptom problems' caused by the disguised Global Empire, that
they can't see the "Forest" of the coming war, OR the Global Empire
about to start it.
Chris Hedges' greatest book,
IMHO, is his 2009, "The World As It Is", in which he focused
literally 'hundreds of times' on "the Empire" which is actually
responsible for driving our country (and our world) into the ground.
He focuses multiple chapter
sections, like, "Young Man Defy Your Empire", and whole chapters
like, "THE DECAY OF EMPIRE", on educating, raising the alarm, and
alerting the "progressive community" (if there is such a thing) to
the need to recognize Empire, diagnosis Empire, understand Empire, 'call-out'
Empire, non-violently confront Empire, and hopefully 'excise' this cancer of
Empire from our body politic.
Apparently, all those supposed
progressive intellectuals are looking only at the FACT that our government
doesn't ever reflect the public demands on all the 'symptom problems' of dozens
of easy-to-write-about "cultural issues", "identity
politics", and domestic "social issues" --- BUT those
progressive intellectuals, liberal organization leaders, and problem pundits
don't every write about the thing thatactually CAUSE all these domestic
symptoms and ALSO CASUSES the WARS --- namely the friggin EMPIRE!
Certainly most Americans already
know and understand very clearly that the government doesn't reflect their
wishes (and pleas) --- but what they don't know (and what Americans need the
intellectuals and academics to tell them) is why their government ignores their
overwhelming majority wishes on every single 'problem issue' (including NOT
STARTING MORE WARS)!
What the intellectuals need to be
honest with the people about is that the "government doesn't respond to
your wishes because it is captured by an Empire, and it is merely carrying out
the instructions from that EMPIRE!" -- as Hedges already tried to tell
everyone in his "The World As It Is".
So, first the rest of the public
"intellectuals" have to learn the lesson that Hedges already
presented, that 'The world as it is' is actually controlled by Empire, and then
the rest of the public intellectuals have to stop worrying about how many
'issue oriented' and 'niche interest' liberal sounding organizations they can
found, and get funding for, and waste web-space with, and they need to learn
Hedges' lessons about EMPIRE and get the friggin word out to the people.
Best luck and love to the fast
expanding 'Occupy the Empire' educational and revolutionary movement against
this deceitful, guileful, disguised EMPIRE, which can't so easily be identified
as wearing RedCoats, Red Stars, nor funny looking Nazi helmets ---- quite yet!
Liberty, democracy, justice, and
equality Over Violent/'Vichy' Rel 2.0 Empire
see more
ErnestineBass > Alan MacDonald • 10 hours ago
Refusal to adhere to and/or support the financial structures
imposed by Empire is but one means of defying Empire. Perhaps that's the
message you should have taken from Abby Scher's article.
Eric Johnson > Alan MacDonald • 13 hours ago
There are plenty of places to do your rants in context. This
article has little to do with you and your dreams. Why not leave it alone?
apresledeluge > Alan MacDonald • 15 hours ago −
Are you saying Chirs Hedges was writiing about the phoney
North Korean "situation" and about:
"progressive intellectuals" not having the
"courage" (or brains) to address the coming nuclear war with
North-KoreIran!! You're being
intellectually dishonest if you are. Chris Hedges said nothing about North
Korea in his last column. Please read:
http://original.antiwar.com/ja...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น