The Global State of Humanity
by Thomas Ponniah
สถานการณ์โลกของมนุษยชาติ
โดย โธมัส
พอนเนียห์
The United States has a higher level of human development
than Canada. The latest United Nations Human Development Report compiles
statistics on life expectancy, education and access to human resources in order
to compose the Human Development Index (HDI). The U.S. ranked third in the
world in terms of human development while Canada ranked eleventh. This is sad
news for Canada because within the 13-year tenure of the previous Liberal
government (1993-2006) Canada ranked number 1 in the world for seven
consecutive years (1994-2000). Under the Conservative government, reigning from
2006 onwards, Canada has fallen out of the top 10. It is not difficult to
believe that the relationship between government social policy and HDI ranking
is causal.
สหรัฐฯ มีระดับการพัฒนามนุษย์สูงกว่าแคนาดา. รายงานการพัฒนามนุษย์ฉบับล่าสุดของสหประชาชาติรวบรวมสถิติเกี่ยวกับ
อายุขัย, การศึกษา และ การเข้าถึงทรัพยากรมนุษย์ เพื่อคำนวณดัชนีพัฒนามนุษย์ (HDI). สหรัฐฯ ติดอันดับ 3 ในโลกด้านพัฒนามนุษย์
ในขณะที่แคนาดาติดอันดับ 11.
นี่เป็นข่าวที่น่าเศร้าสำหรับแคนาดา เพราะในช่วง 13
ปีภายใต้รัฐบาลเสรีก่อนหน้า (1993-2006) แคนาดาติดอันดับ 1
ในโลกติดต่อกัน 7 ปี (1994-2000). ภายใต้รัฐบาลอนุรักษ์, ครองอำนาจตั้งแต่ปี 2006 เป็นต้นมา,
แคนาดาได้หล่นจากสิบอันดับแรก.
มันไม่ยากเลยที่จะเชื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายสังคม กับ การจัดอันดับ
HDI เป็นเหตุเป็นปัจจัยต่อกัน.
While the news above should give every American and every
admirer of the United States reason to cheer, the celebration should perhaps
not go too late into the night. When the HDI is adjusted for inequality, the
study notes that the U.S. falls to number 16, Canada falls to number 15 while
the other top countries in the world -- Norway, Australia, Netherlands,
Germany, New Zealand, Ireland, Sweden, Switzerland and Japan -- remain within
the top nine. When HDI is adjusted for gender disparity -- meaning inclusion of
statistics on the maternal mortality rate, adolescent fertility rate, seats in
national parliament, female population with at least secondary education, and
labour force participation -- Canada descends to number 18 and the U.S.
plummets to number 42 in the world.
ในขณะที่ข่าวข้างต้นน่าจะเป็นสาเหตุมากพอให้ชาวอเมริกันทุกคน
และ ทุกๆ คนที่นิยมชมชื่นสหรัฐฯ ส่งเสียงไชโย,
การเฉลิมฉลองก็ไม่ควรจะยืดยาวจนดึกดื่น.
เมื่อ HDI ถูกปรับเพื่อวัดความไม่เท่าเทียมกัน,
รายงานบอกว่า สหรัฐฯ หล่นไปที่อันดับ 16, แคนาดาหล่นไปที่ 15
ในขณะที่ประเทศลำดับต้นๆในโลก—นอร์เวย์, ออสเตรเลีย, เนเธอร์แลนด์, ไอร์แลนด์,
สวีเดน, สวิสเซอร์แลนด์ และ ญี่ปุ่น—ยังคงอยู่ในเก้าลำดับต้นๆ. เมื่อ HDI
ถูกปรับเพื่อวัดความเหลื่อมล้ำในมิติเจนเดอร์ (เพศสภาพ)—หมายความว่า
รวมสถิติอัตราการตายของมารดา, อัตราการเจริญพันธุ์ของวัยรุ่น, ที่นั่งในรัฐสภา,
ประชากรหญิงที่มีการศึกษาอย่างต่ำระดับมัธยม, และ การมีส่วนร่วมเป็นแรงงาน—แคนาดาหล่นไปอยู่ที่
18 และ สหรัฐฯ ดิ่งไปอยู่ที่ 42 ในโลก.
"Human development" as
currently measured by the UN document comes at a lethal future cost. (Photo:
B.S. Wise/flickr)
The United Nations account offers us a further array of
diverse, fascinating statistics: for example, in terms of the international
assessment of education quality of 15-year-olds, Canadian students outperformed
all the top 11 HDI countries in the world in terms of reading, was second only
to Switzerland in math and was third in science behind Japan and New Zealand.
With such stellar educational numbers it is hard to understand why both the
conservative and liberal Canadian media are so hard on their teachers and why the
left party is so silent in their defence. According to the statistics, Canadian
primary and secondary school teachers are in general producing relatively high
quality students.
บัญชีของสหประชาชาติได้ให้สถิติที่หลากหลาย,
น่าอัศจรรย์ใจไกลกว่านั้น: ยกตัวอย่าง,
ในแง่การประเมินคุณภาพการศึกษาสำหรับเด็กอายุ 15 ในระดับนานาชาติ,
นักเรียนแคนาดาทำได้ดีกว่าทั้ง 11 ประเทศที่มี HDI สูงสุดในโลก
ในด้านการอ่าน, อยู่ในอันดับสองตามหลังเพียงสวิสเซอร์แลนด์ในคณิตศาสตร์ และ
อันดับสามในวิทยาศาสตร์หลังญี่ปุ่นและนิวซีแลนด์. ด้วยตัวเลขการศึกษาติดดาวเช่นนี้
มันยากที่จะเข้าใจได้ว่า ทำไมสื่อแคนาดาทั้งฝ่ายอนุรักษ์และฝ่ายเสรี จึงแข็งกร้าวดุดันต่อครูๆ
ของพวกเขา และ ทำไมพรรคฝ่ายซ้ายจึงเงียบเชียบ ไม่ออกมาปกป้อง. ตามสถิติ, ครูของโรงเรียนประถมและมัธยมในแคนาดา
โดยทั่วไป ผลิตนักเรียนที่มีคุณภาพค่อนข้างสูง.
On the other end of the HDI spectrum, for those who believe
that revolutions, civil wars or military coups emerge from destitution, they
should keep an eye on Burkina Faso, Chad, Mozambique, the Democratic Republic
of the Congo and Niger; that is, the countries that ranked lowest in terms of
the HDI. In terms of situations of high inequality -- measured by the Income
Gini Coefficient -- students of social disintegration should look to the
Seychelles Islands, Namibia, Comoros, and South Africa. For those who think
that lack of trust in national government is a key indicator of future social
uprisings, keep a close eye on Latvia, Romania and Greece since they have the
lowest levels of confidence in their leadership.
ในอีกฟากหนึ่งของแถบสี
HDI, สำหรับพวกที่เชื่อว่า การปฏิวัติ, สงครามกลางเมือง หรือ
รัฐประหารโดยกองทัพ ผุดขึ้นมาจากอดอยากแร้นแค้น, พวกเขาควรจะมองไปที่ Burkina
Faso, Chad, Mozambique, the Democratic Republic of the Congo และ Niger; นั่นคือ,
ประเทศที่ติดอันดับต่ำสุดของมาตร HDI.
ในแง่สถานการณ์ของความเหลื่อมล้ำสูง—วัดด้วยค่า Income Gini
Coefficient (ค่าคงที่ จินิ รายได้)—นักเรียนสาขาการล่มสลายของสังคมพึงมองไปที่ Seychelles
Islands, Namibia, Comoros, และ South Africa. สำหรับพวกที่คิดว่า การขาดความเชื่อถือในรัฐบาลแห่งชาติ
เป็นดัชนีหลักของการลุกฮือทางสังคม, ขอให้ติดตาม Latvia, Romania และ Greece
เพราะพวกเขามีความมั่นใจในผู้นำของพวกเขาต่ำที่สุด.
For numbers on the economic revolution of our time, we
should all study Brazil, China and India, which, as mentioned in my last
column, will by 2020 surpass the combined economic production of the United
States, Canada, France, Germany, Italy, and the United Kingdom.
สำหรับตัวเลขของการปฏิวัติเศรษฐกิจในยุคของเรา,
พวกเราทั้งหมดพึงศึกษา Brazil, China และ India, ซึ่ง,
ดังได้บรรยายข้างต้น, ในปี 2020 จะแซงหน้าการผลิตเชิงเศรษฐกิจรวมกันของ
สหรัฐฯ, แคนาดา, ฝรั่งเศส, เยอรมัน, อิตาลี, และสหราชอาณาจักร.
Finally, all progressives in the global North and South,
should note the inquiry's admonition, "very few countries have both a high
HDI value and an ecological footprint below the world average
biocapacity," meaning that the economic production and consumption system
that the wealthy nations are utilizing to achieve a high human development
score is devouring the planet. "Human development" as currently
measured by the UN document comes at a lethal future cost, therefore wealthy
countries must not perpetuate their models while poor countries must not
emulate the prevalent ones.
สุดท้าย,
บรรดาหัวก้าวหน้าทั้งหลายในซีกโลกเหนือและซีกโลกใต้, พึงตั้งใจฟังคำตักเตือน,
“มีไม่กี่ประเทศที่มีทั้งค่า HDI สูง
และมีรอยเท้าเชิงนิเวศต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของสมรรถนะเชิงชีวภาพของโลก”, หมายความว่า
ระบบการผลิตและบริโภคเชิงเศรษฐกิจ
ที่ประเทศร่ำรวยกำลังใช้เพื่อให้ได้คะแนนพัฒนามนุษย์สูงๆ กำลังถลุงผลาญโลก. “การพัฒนามนุษย์”
ดังที่เอกสารยูเอ็นได้ทำการวัดในปัจจุบัน ได้มาด้วยต้นทุนที่ฆ่าอนาคต, ดังนั้น
ประเทศร่ำรวยจะต้องไม่ดึงดันยึดโมเดลของพวกเขา
ในขณะที่ประเทศยากจนจะต้องไม่ลอกเลียนแบบ”.
There are many additional, important statistics to evaluate
in the United Nations Human Development Report. All thoughtful people should
read this study: it remains the most interesting and provocative annual statistical
assessment of the global state of humanity.
ยังมีสถิติสำคัญๆ
และมากมายกว่านี้ เพื่อประเมินในรายงานการพัฒนามนุษย์ของสหประชาชาติ. ผู้ชอบไตร่ตรองทั้งหลาย ควรอ่านรายงานเล่มนี้:
มันยังคงเป็นการประเมินเชิงสถิติประจำปีที่น่าสนใจ และ ยั่วยุให้คิด/โต้เถียงมากที่สุดถึงสถานการณ์โลกของมนุษยชาติ.
© 2013 Thomas Ponniah
Thomas Ponniah was a Lecturer on Social Studies and
Assistant Director of Studies at Harvard University from 2003-2011. He remains
an affiliate of Harvard’s David Rockefeller Center for Latin American Studies
and an Associate of the Department of African and African-American Studies.
โธมัส พอนเนียห์
เป็นอาจารย์วิชาสังคมศึกษา และ เป็นผู้ช่วย ผอ.
การศึกษาวิจัยที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดระหว่างปี 2003-2011. เขายังคงสังกัดที่ David
Rockefeller Center for Latin American Studies และ Department of African and African-American
Studies ที่ฮาร์วาร์ด.
Published on Thursday, April 4, 2013 by rabble.ca
tsthethird • 17 hours ago
What is economical about the world monetary system of lord,
vessel and servant rule? Nothing. With today technology if used for the benefit
of all not distorted or subverted for profits, markets or advantage the planet
can provide a HIGH standard of life for all everlasting peace and goodwill for
man. But with this current system forever war, starvation, greed, and
oppression. Think and spread the word enough exists for ALL>
George_III • 16 hours ago
WHO figures indicate that Cuba does health-care better than
the USA.
itsthethird > George_III • 13 hours ago
When one views each system in terms of health care access,
cost, delivery, etc. in terms of the whole for the all within its borders then
perhaps one can conceive how Cuba health care can be better in terms of social
health.
Shizel • 17 hours ago
While North America enters decline China is adding 3 more
USAs to the planet's burden. The next two life times will witness the hot
winter of our discontent. In the meantime, let's go for a swim and a drink.
http://www.businessinsider.com...
http://www.businessinsider.com...
You see, in the new world ahead, we will go to war and turn
earth into a radioactive desert without nuclear power to clean the nuclear
waste. We have enough nuclear waste to power us for 300 years. We may be able
to burn 99% of nuclear waste to make earth safer. We have enough uranium in the
oceans for millions of years. We have to pay for the Fukushima clean up. We
have to take nuclear power away from militaristic governments and use that
power for good and to clean up our past mistakes. We can't put this off for
10,000 years. This isn't prognostic procrastinations, or whatever.
http://nextbigfuture.com/2013/...
http://oilprice.com/Alternativ...
http://www.ornl.gov/info/press...
Glendon Toews > Shizel • 11 hours ago −
From Freinds of the Earth Australia:
IFR proponents want to avoid the
risks associated with widespread transportation of nuclear and fissile
materials by co-locating a pyroprocessing facility with every IFR reactor plant
− but nuclear utilities might prefer the cost savings associated with
centralised processing.
As another example of the
potential for attractive theories to turn into problematic outcomes, the
fissile material required for the initial IFR fuel loading would ideally come
from civil and military stockpiles or from other IFRs − but that fissile
material requirement could be used to justify the ongoing operation of
enrichment and PUREX reprocessing plants and to justify the construction of new
ones.
In his book 'Prescription for the
Planet', Blees argues that: "Privatized nuclear power should be outlawed
worldwide, with complete international control of not only the entire fuel
cycle but also the engineering, construction, and operation of all nuclear
power plants.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น