252. ประชาธิปไตยแท้จริงไม่มีขาย, ถ้าอยากได้ต้องลุกขึ้น จับมือ ร่วมกันสร้าง

252.  True Democracy Isn’t Available on Sale; Achievable only by Standing Up and Collaborating to Build One

Let Us Commence Toward the Common Good

The class of 2013 seems to "get it."

by Jim Hightower

ขอให้เราเริ่มต้นก้าวสู่ ประโยชน์ร่วม

รุ่นปี 2013 ดูเหมือนจะ “เข้าใจ”

-จิม ไฮเทาเวอร์

Ironically, June is both the month of the summer solstice and of America’s biggest annual blizzard. I don’t mean a weather event blowing in from the Arctic, but a merciless storm of words blowing from commencement speakers at high school and college graduation events.

น่าหัวร่อ, มิถุนายนเป็นทั้งเดือนฤดูร้อนที่ดวงอาทิตย์อยู่ห่างจากเส้นศูนย์สูตรมากที่สุด และ ก็เป็นเวลาของพายุหิมะใหญ่ที่สุดประจำปีของอเมริกา.  ผมไม่ได้หมายถึงอากาศที่พัดมาจากขั้วโลกเหนือ, แต่เป็นพายุของคำพูดที่ไร้ความปราณีจากผู้กล่าวสุนทรพจน์ในงานรับปริญญาในมหาวิทยาลัยและประกาศนียบัตรในโรงเรียนมัธยม.

Former Texas Agricultural Commissioner Jim Hightower speaks Saturday to Denison High School graduates at commencement. (Gary Sewell/Herald Democrat)

This year, I was one of the blowhards, the chief speechifyer for some 260 graduates of my old high school in Denison, Texas. While it was an honor to be chosen as their ceremonial yakker, it’s also a truly humbling experience, since I was the person that the degree recipients and their 5,000 supporters in the audience were least interested in.

ปีนี้, ผมเป็นหนึ่งในบรรดานักเป่า, นักกล่าวสุนทรพจน์ต่อนักเรียนที่สำเร็จการศึกษาที่โรงเรียนมัธยมเก่าของผมใน เดนิสัน, เท็กซัส.  ในขณะที่มันเป็นเกียรติที่ถูกเลือกให้เป็นนักจ้อในพิธีกรรมนี้, มันก็เป็นประสบการณ์ที่ทำให้รู้สึกต้องถ่อมตัวจริงๆ, เพราะผมเป็นบุคคลที่บรรดาผู้รับใบประกาศฯ และผู้สนับสนุนอีก 5,000 คนในบรรดาผู้ฟัง ที่สนใจน้อยที่สุด.

Plus, commencement pontificators are expected to offer some sage advice to guide the grads as they moved on, and I was all out of sage. So, I resorted to three admonitions I once learned from a West Texas cowboy: “Never squat with your spurs on;” “Always drink upstream from the herd;” and “Speak the truth – but ride a fast horse.”

นอกจากนี้, ผู้ให้พรในวันรับใบประกาศฯ ยังถูกคาดให้เทศน์คำแนะนำแบบนักปราชญ์ เพื่อชี้นำเหล่าบัณฑิต ในขณะที่พวกเขาเดินหน้าต่อไป, และผมก็ไม่มีอะไรที่เป็นนักปราชญ์เลย.  ดังนั้น, ผมจึงหันกลับไปใช้คำตักเตือนสามประการ ที่ครั้งหนึ่งผมได้เรียนรู้จากคาวบอยคนหนึ่งจากเท็กซัสตะวันตก นั่นคือ “อย่านั่งยองๆ ในขณะที่ยังสวมเดือยที่รองเท้าอยู่”, “จงดื่มน้ำที่เหนือลำธารที่ฝูงวัวดื่ม”, และ “พูดความจริง—แต่ขี่ม้าวิ่งเร็ว”.

Then I hit them with my main message: Now that you’ve had a dozen years in the classroom and earned this important credential, DON’T BE AN IDIOT! I used “idiot” in the same way that ancient Greeks originally meant it. Idiotes were not people with low-watt brains, but individuals who cared only about themselves, refusing to participate in public efforts to benefit the larger community – to serve the common good.

แล้วผมก็ตบท้ายด้วยสาส์นหลัก: ตอนนี้ พวกคุณได้ผ่านห้องเรียนมาสิบสองปี และ ได้รับเครดิตสำคัญ, จงอย่าเป็นไอ้งั่ง!  ผมใช้คำว่า “ไอ้งั่ง” ในแบบเดียวกับที่ชาวกรีกโบราณได้บัญญัติคำนี้แต่แรกเริ่ม.  Idiotes ไม่ใช่คนที่มีกำลังไฟฟ้าต่ำในหัวสมอง, แต่เป็นปัจเจกชนที่สนใจแต่ตัวเอง, ปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมกับความพยายามในสาธารณะที่จะสร้างประโยชน์แก่ชุมชน—เพื่อรับใช้ประโยชน์ร่วม.

The Greeks, I told the students, considered such people selfish, contemptible and stupid ... and so should we.

ชาวกรีก, ผมกล่าวต่อนักเรียน, มองว่า คนเช่นนี้ เป็นคนเห็นแก่ตัว, น่าเหยียดหยาม และ งี่เง่า...แล้วเราก็ควรเรียนรู้.

The encouraging news is that this crop of graduates from Denison High nodded in agreement. After all, they’ve seen that the idiots are running things in Washington and on Wall Street, and the youngsters seem to be hungry for less selfishness and more togetherness as our society’s guiding ethic.

ข่าวที่ให้กำลังใจคือ บัณฑิตรุ่นนี้ จากโรงเรียนมัธยมเดนิสัน ต่างผงกหัวเห็นด้วย.  พวกเขาได้เห็นพวกงั่งที่บริหารงานในวอชิงตัน และ ในวอลล์สตรีท, และ คนเยาว์วัยก็ดูเหมือนจะหิวโหยความเห็นแก่ตัวที่ลดลง และ การอยู่ร่วมกันมากขึ้น ให้เป็นหลักจริยธรรมนำของสังคม.

To stress the rich possibilities of a society working together, I noted that any of us who rise in life do so because many helping hands give us a lift. While this night of celebration belonged to the students, the achievement being celebrated belonged to the whole community – the families, friends, teachers, taxpayers and others who were part of the lifting.

เพื่อเน้นให้เห็นความเป็นไปได้มหาศาลที่สังคมจะทำงานร่วมกัน, ผมตั้งข้อสังเกตว่า ในบรรดาพวกเราที่ก้าวหน้าได้ในชีวิต ทำได้เพราะมีมือที่ช่วยเหลือมากมายที่ช่วยฉุดดึง ยกพวกเรา.  ในขณะที่คืนนี้ เป็นการเฉลิมฉลองที่เป็นของนักเรียน, ความสำเร็จที่กำลังได้รับการเฉลิมฉลองเป็นของชุมชนทั้งหมด—คอรบครัว, เพื่อน, ครู, ผู้เสียภาษี และ คนอื่นๆ ที่มีส่วนในการยกระดับ.

I told them about Harrell’s hardware store, located near my home in Austin, Texas. It’s an independent un-chained, small-box store with a knowledgeable staff willing to help customers figure out how to do most any project. Harrell’s slogan is, “Together, we can do it yourself.”

ผมเล่าเรื่อง ร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้าง ฮาร์เรลล์, ที่ตั้งอยู่ใกล้บ้านของผมในออสติน, เท็กซัส.  มันเป็นร้านกล่อง, อิสระจะห่วงโซ่ ที่มีพนักงานที่มีความรู้และยินดีที่จะช่วยลูกค้าค้นหาว่า อะไรจะเหมาะสมที่สุดสำหรับโครงการที่จะทำ.  คำขวัญของ ฮาร์เรลล์ คือ, “ร่วมกัน, เราทำได้ด้วยตัวคุณเอง”.

Like most commencement droners, I urged the bright faces to do “Big Things” in life. But my point was that bigness cannot be measured in terms of personal wealth and self aggrandizement. Rather, only by joining with others in democratic actions can you achieve something bigger than yourself.

เช่นเดียวกับฝูงบินในงานรับปริญญา, ผมเร่งเร้าให้พวกหน้าใส ให้ทำ “สิ่งใหญ่ๆ” ในชีวิต.  แต่ ความใหญ่ที่ผมพูดถึงไม่สามารถวัดได้ในเชิงความมั่งคั่งส่วนตัว และ ความพึงพอใจส่วนตัว.  แทนที่จะเป็นดังนั้น, เพียงแต่ให้เข้าร่วมกับคนอื่นๆ ในปฏิบัติการประชาธิปไตย ที่สามารถทำให้คุณบรรลุบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวคุณเอง.

As Bill Moyers noted in an earlier graduation speech: “Civilization is not natural. It’s an accomplishment of culture. It is not just ‘what happens,’ it is what we make happen.” The proof of this was sitting right in front of me at the graduation ceremonies. When I was in their place in 1961, every single person in my class and the audience was a white Anglo. Our schools and town were totally segregated. On this night, though, the ceremony taking place was a glory of Anglo, African, Latino, Arab, Asian and other ancestries.

ดังที่ บิล มอยเยอร์ ได้กล่าวในสุนทรพจน์ครั้งก่อนหน้า: “อารยธรรมไม่ใช่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ”.  มันเป็นความสำเร็จของวัฒนธรรมหนึ่งๆ.  มันไม่ได้เป็นเพียง ‘เกิดอะไรขึ้น’, มันเป็นสิ่งที่เราทำให้มันเกิดขึ้น”.   สิ่งที่พิสูจน์ คือ พิธีกรรมการรับใบประกาศฯ ที่อยู่ตรงหน้าผมนี้.  เมื่อผมยังอยู่ในสภาพของพวกเขาในปี ๒๕๐๔, ทุกๆ คนในชั้นของผม และ ผู้ฟังล้วนเป็นคนแองโกลผิวขาว.  โรงเรียนและเมืองของเรา แยกผิวโดยสิ้นเชิง.  แต่ในคืนนี้, พิธีกรรมเกิดขึ้นท่ามกลางความรุ่งโรจน์ของบรรพชน แองโกล, อัฟริกัน, ลาติโน, อาหรับ, เอเซียน และ อื่นๆ.

Denison became a better, more civilized place only because many people had dared to stand together to make it happen. The class of 2013 applauded this ethic of social progress, and they gave me hope that they and others like them will pull our country together again, e pluribus unum.

เดนิสัน กลายเป็นที่ๆ ดีกว่า, มีอารยธรรมมากกว่า เพียงเพราะหลายๆ คนกล้าที่จะลุกขึ้นยืนด้วยกัน เพื่อทำให้มันเกิดขึ้นได้.  ชั้นรุ่นปี 2013 ปรบมือให้กับจริยธรรมเพื่อความก้าวหน้าทางสังคม, และพวกเขาก็ให้ความหวังกับผมว่า พวกเขาและคนอื่นๆ เช่นพวกเขา จะดึงให้ประเทศของเราให้กลับเข้ามาอยู่ร่วมกันได้อีกครั้ง.

National radio commentator, writer, public speaker, and author of the book, Swim Against The Current: Even A Dead Fish Can Go With The Flow, Jim Hightower has spent three decades battling the Powers That Be on behalf of the Powers That Ought To Be - consumers, working families, environmentalists, small businesses, and just-plain-folks.

ผู้ออกความเห็นในวิทยุแห่งชาติ, นักเขียน, นักพูดสาธารณะ, และผู้แต่งหนังสือ, “ว่ายน้ำทวนกระแส: แม้แต่ปลาตายยังไปตามกระแสได้”, จิม ไฮเทาเวอร์ ได้ใช้เวลาสามทศวรรษต่อสู้กับ ผู้มีอำนาจ ในนามของ อำนาจที่ควรจะเป็น—ผู้บริโภค, ครอบครัวทำงาน, นักสิ่งแวดล้อม, ธุรกิจขนาดย่อม, และ คนเดินถนนธรรมดาๆ.

Published on Thursday, June 20, 2013 by Jim Hightower

http://www.commondreams.org/view/2013/06/20-8, 6-21-13

EthanAllen1 • 6 hours ago

While I am both surprised and pleased to see and read Jim Hightower here on Common Dreams, it seems sadly typical that so few have chosen not to add their voices to this erudite and truly U.S. American progressive. Like Molly Ivins before him, he has long been the purveyor of common sense and informed dissent. His monthly newsletter, "The HIGHTOWER LOWDOWN", should be required reading for anyone who believes that the common good should prevail over private advantage.
stubones49 • 8 hours ago

Thank you Jim Hightower- Your wise words are well received by this reader-
Lets hope that the youth of today are given that chance to live up to this sobering and wise message and their lives not smothered out by the stupid reckless behavior of the earth plunderers, climate deniers and war mongers that reign in this world today-

frigate • 6 hours ago

The system is rigged by, of and for the greedheads. We need a new one.

Paul • 8 hours ago

If one of the goals of an education system is to protect and improve our democracy then we need more instruction like this in the classroom. Democracy can only work if the citizen takes his/her responsibility seriously and becomes an activist of one kind or another. Democracy WILL be usurped by those who would benefit from oligarchy and corporate rule if we do not guard against their attacks.

capt jim mcintyre • 8 hours ago

Amid the texting and the tweeting, some may have heard your words, but it seems there's a force that has captured many of our young and they go with the flow, and that is in the river of deNILE

itsthethird • 2 hours ago

Hmm Culture can we call the human progressive march for MORE of anything for profit at the lowest cost one culturally progressive can? Or should culture be something where ALL in common follow like a higher voice higher than desire or greed? Perhaps for example:
We should seek everything that is really good for US and nothing else. Where the really good is defined as. Anything that does not hinder the ALL from having what the ALL needs then and only then seek out that which WE want that does not hinder the needs of ALL>
Simple, A calculation that considers ALL interest but acknowledges cost to all an attempts to capture and identify REAL cost and see they are paid as go.
A mistake philosophy makes is to assume that ALL don't have common needs, want, or desire that can be identified and addressed. If the needs of all are considered primary not in the case of accident as in capitalism human culture will move toward its natural state of love for all.

Go forth and seek everything that is REALLY GOOD and NOTHING else. Tough to follow but can try.