wari2011: 77. วิกฤตมนุษยชาติ...เด็กตกขอบท่ามกลางความมั่งคั่ง

The State of America's Children 2012

by Marian Wright Edelman

สถานการณ์ของเด็กๆ ในอเมริกา 2012

-มาเรียน ไรท์ เอเดลแมน

This report is a portrait of where our children are right now and a tool to spur us to set the vision of where we need to go to stop the downward mobility of our children and grandchildren and the diminution of America’s future.

รายงานบับนี้ฉายภาพให้เห็นว่า เด็กๆ ของเราอยู่ที่ไหนตอนนี้ และเป็นเครื่องมือกระตุ้นให้พวกเรากำหนดวิสัยทัศน์ว่า เราจำเป็นต้องมุ่งไปทางไหน เพื่อหยุดการถอยหลังดิ่งลงตมของลูกหลานของเรา และการถดถอยหดตัวของอนาคตของอเมริกา

Supreme Court Justice Louis Brandeis once said, “We can have democracy in this country, or we can have great wealth concentrated in the hands of a few, but we can’t have both.” When we look at the state of our union and the state of America’s children in 2012, his words ring very true. It’s impossible to deny that our nation’s economy, professed values of equal opportunity, future, and soul are all in danger right now.

ผู้พิพากษาศาลสูงสุด ลูอิส แบรนไดส์ ครั้งหนึ่งกล่าวว่า “เราสามารถจะมีระบอบประชาธิปไตยในประเทศนี้ หรือเราสามารถจะมีความมั่งคั่งมหาศาลที่กระจุกตัวในมือเพียงไม่กี่คน แต่เราไม่สามารถมีทั้งสองอย่าง” เมื่อเรามองดูที่สภาพของสหภาพของเรา และสภาพของเด็กของอเมริกาในปี 2012 คำพูดของผู้พิพากษาเป็นจริงอย่างยิ่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิเสธว่า เศรษฐกิจ คุณค่าของความเท่าเทียมทางโอกาสที่เราได้ปฏิญาณไว้ ตลอดจนอนาคต และวิญญาณของประเทศชาติของเรา ล้วนตกอยู่ในสภาวะอันตราย ณ ขณะนี้

There are 16.4 million poor children in rich America, 7.4 million living in extreme poverty. A majority of public school students and more than three out of four Black and Hispanic children, who will be a majority of our child population by 2019, are unable to read or compute at grade level in the fourth or eighth grade and will be unprepared to succeed in our increasingly competitive global economy. Nearly eight million children are uninsured. More children were killed by guns in 2008-2009 than U.S. military personnel in both the Iraq and Afghanistan wars to date. A Black boy born in 2001 has a one in three chance of going to prison in his lifetime; a Latino boy a one in six chance of the same fate.

มีเด็กยากจน 16.4 ล้านคนในอเมริกาที่ร่ำรวย ในจำนวนนี้ 7.4 ล้านคนอยู่ในภาวะยากจนสุดๆ นักเรียนส่วนใหญ่ในโรงเรียนรัฐ (เทศบาล) และกว่าสามในสี่ของเด็กผิวดำและฮิสปานิค ผู้ซึ่งจะเป็นประชากรเด็กส่วนใหญ่ของเราในปี 2019 ไม่สามารถอ่านหรือคิดเลขในชั้นประถมสี่หรือแปด และจะไม่มีความพร้อม ที่จะประสบความสำเร็จ ในเศรษฐกิจโลกที่มีการแข่งขันสูงขึ้นเรื่อยๆ เด็กเกือบแปดล้านคน ไม่มีประกันชีวิต เด็กถูกฆ่าด้วยปืนในปี 2008-2009 มากกว่า ทหารที่ตายในสงครามอิรัคและอัฟกานิสถานรวมกัน จนถึงวันนี้ เด็กชายผิวดำที่เกิดในปี 2001 มีโอกาส 1 ใน 3 ที่จะเข้าคุกในช่วงชีวิตของเขา เด็กเชื้อสายลาติน 1 ใน 6 จะประสบชะตากรรมเดียวกัน

Millions of children are living hopeless, poverty- and violence-stricken lives in the war zones of our cities; in the educational deserts of our rural areas; in the moral deserts of our corrosive culture that saturates them with violent, materialistic, and individualistic messages; and in the leadership deserts of our political and economic life where greed and self-interest trump the common good over and over. Millions of our children are being left behind without the most basic human supports they need to survive and thrive when parents alone cannot provide for them at a time of deep economic downturn, joblessness, and low wage jobs that place a ceiling on economic mobility for millions as America’s dream dims. Unemployment, underemployment, and economic inequality are rife and will worsen if massive cascading federal, state, and local budget cuts aimed primarily at the poor and young succeed. Homeless shelters, child hunger, and child suffering have become normalized in the richest nation on earth. It’s time to reset our moral compass and redefine how we measure success.

เด็กนับล้านมีชีวิตอยู่ท่ามกลางความสิ้นหวัง ยากจน และชีวิตที่เต็มไปด้วยความรุนแรง ในเขตสงครามในเมืองต่างๆ ของเรา ในทะเลทรายด้านการศึกษาของพื้นที่ชนบทของเรา ในทะเลทรายด้านจริยธรรมของวัฒนธรรมอันสึกกร่อนของเราที่ยัดเยียดใส่พวกเขาจนอิ่มตัวด้วยข้อมูลข่าวสารของความรุนแรง วัตถุนิยม และปัจเจกนิยม และในทะเลทรายด้านภาวะผู้นำของชีวิตการเมือง-เศรษฐกิจของเรา ที่ๆ ความโลภและผลประโยชน์ส่วนตัว อยู่เหนือประโยชน์ร่วม ครั้งแล้วครั้งเล่า เด็กๆ ของเรานับล้าน กำลังถูกทอดทิ้งอยู่รั้งท้าย ปราศจากปัจจัยเกื้อกูลขั้นพื้นฐานที่สุดสำหรับมนุษย์ที่พวกเขาต้องการเพื่ออยู่รอด และเจริญเติบโต ในเมื่อพ่อแม่ตามลำพัง ไม่สามารถจัดหาให้ได้ ในห้วงเวลาเศรษฐกิจดำดิ่ง ไร้งานว่าจ้าง และงานค่าแรงต่ำที่กลายเป็นเพดานกั้นการไต่เต้าทางเศรษฐกิจ สำหรับเด็กนับล้าน ในขณะที่ความฝันของอเมริกา เริ่มริบหรี่ลง การว่างงาน การไร้งาน และความไม่เท่าเทียมทางเศรษฐกิจ ได้แพร่กระจายไปทั่ว และจะยิ่งแย่ลง หากรัฐบาลระดับสหพันธ์, รัฐ, และท้องถิ่น ตัดงบมหาศาล ที่ตั้งใจให้เยาวชนยากจน ได้ประสบความสำเร็จ คนไร้บ้าน/ที่พำนัก เด็กหิวโหย และความทุกข์ยากของเด็ก ได้กลายเป็นเรื่องปกติในชาติที่ร่ำรวยที่สุดบนพิภพ ถึงเวลาแล้วที่จะปรับเข็มทิศทางจริยธรรมของเรา และกำหนดคำนิยามใหม่ว่าเราจะวัดความสำเร็จอย่างไร

The Children’s Defense Fund has just released The State of America’s Children® 2012 Handbook. This report is a portrait of where our children are right now and a tool to spur us to set the vision of where we need to go to stop the downward mobility of our children and grandchildren and the diminution of America’s future. It provides key national information in a range of areas to help inform and enable anyone who cares about children to effectively stand up for them. State tables show how children are faring state by state and how each state compares to other states in protecting children. For example, when we looked closely at poor children across the nation, ten states plus the District of Columbia had child poverty rates of 25 percent or higher: Mississippi was the highest at 32.5 percent, followed by D.C., New Mexico, Alabama, Arkansas, Louisiana, Kentucky, South Carolina, Texas, Tennessee, and West Virginia. Only New Hampshire had a child poverty rate of 10 percent or lower. When it comes to ensuring equal chances for children everywhere in our country we have a long way to go. And when we realize that nationwide a child is born into poverty every 29 seconds it should sound alarms from coast to coast.

กองทุนปราการคุ้มกันเด็ก เพิ่งเผยแพร่ “คู่มือสถานการณ์เด็กของอเมริกา 2012” รายงานฉบับนี้ฉายภาพให้เห็นว่า เด็กๆ ของเราอยู่ที่ไหนตอนนี้ และเป็นเครื่องมือกระตุ้นให้พวกเรากำหนดวิสัยทัศน์ว่า เราจำเป็นต้องมุ่งไปทางไหน เพื่อหยุดการถอยหลังดิ่งลงตมของลูกหลานของเรา และการถดถอยหดตัวของอนาคตของอเมริกา ข้อมูลสำคัญๆ ครอบคลุมตั้งแต่ ประเด็นที่จะช่วยแจ้งสื่อสารออกไป และช่วยให้คนที่มีความห่วงใยเด็กๆ ลุกขึ้นปกป้องพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตารางรัฐ แสดงเปรียบเทียบให้เห็นว่า สภาพของเด็กๆ ในแต่ละรัฐเป็นอย่างไร และแต่ละรัฐได้มีมาตรการดูแลปกป้องเด็กอย่างไร เช่น เมื่อเราพิจารณาใกล้ๆ ที่เด็กยากจนทั่วประเทศ จะเห็น 10 รัฐ รวมทั้งวอชิงตัน ดีซี ที่มีอัตราความยากจนเด็กถึง 25% หรือสูงกว่า กล่าวคือ มิสซิสซิปปี้มาสูงสุดถึง 32% ตามด้วย วอชิงตัน ดีซี, นิวเม็กซิโก, อลาบามา, อาร์คันซอ, ลุยเซียนา, เคนทัคกี, แคโรไลนาใต้, เท็กซัส, เทนเนสซี และเวอร์จิเนียใต้ มีแต่นิวแฮมเชอร์ ที่อัตราความยากจนเด็กมีแค่ 10% หรือต่ำกว่านั้น พอมาดูที่การสร้างหลักประกันให้เด็กมีโอกาสเท่าเทียมกันทุกแห่งหนในประเทศ เรายังต้องไปอีกไกล และเมื่อเราตระหนักว่า เด็กทั่วประเทศเกิดมาท่ามกลางความยากจนทุกๆ 29 วินาที มันน่าจะเป็นสัญญาณเตือนภัยจากฟากฝั่งหนึ่งไปอีกฟากฝั่งหนึ่ง (ของทวีปอเมริกา)

I hope this report will be a piercing siren call that wakes up our sleeping, impervious and self-consumed nation to the lurking dangers of epidemic child neglect, illiteracy, poverty and violence. It’s way past time for those of us who call ourselves child advocates to speak and stand up and do whatever is required to close the gaping gulf between word and deed and between what we know children need and what we do for them. In a year filled with choices for our communities, states, and nation -- from our budgets to our leaders -- please educate yourself and others about the urgent challenges facing our children and insist our nation make better investment choices to ensure their and our futures.

ดิฉันหวังว่า รายงานฉบับนี้จะเป็นเสมือนเสียงหวอแสบแก้วหู ที่ปลุกประเทศของเราที่หลับใหล ปิดตัวไม่ยอมรับรู้อะไร และบริโภคตัวเอง ให้ตื่นตระหนักรับรู้ถึงภยันตรายที่หลบซ่อนอยู่ในสภาพโรคระบาดเด็กถูกทอดทิ้ง อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ยากจน และรุนแรง มันเกินเวลาแล้วสำหรับพวกเราที่เรียกตัวเองว่า นักรณรงค์ปกป้องสิทธิเด็ก ที่จะพูด และลุกขึ้น และทำอะไรก็ได้ ที่จำเป็น เพื่อปิดอ่าวช่องว่างระหว่างคำพูดกับการกระทำ และระหว่างสิ่งที่เรารู้ว่าเด็กต้องการกับสิ่งที่เราทำเพื่อพวกเขา ในหนึ่งปีที่เต็มไปด้วยทางเลือกสำหรับชุมชน รัฐ และชาติของเรา—ตั้งแต่งบประมาณ จนถึงผู้นำของเรา—โปรดให้การศึกษาแก่ตัวคุณเองและผู้อื่น เกี่ยวกับข้อท้าทายเร่งด่วนที่เด็กของเรากำลังเผชิญ และ ยืนกรานให้ชาติของเรา เลือกการลงทุนที่ดีกว่า เพื่อประกันอนาคตของพวกเขาและของพวกเรา

A transforming nonviolent movement is needed to create a just America. It must start in our homes, communities, parent and civic associations, and faith congregations across the nation. It will not come from Washington or state capitols or politicians. Every single person can and must make a difference if our voiceless, voteless children are to be prepared to lead America forward. Now is the time to close our action and courage gaps, reclaim our nation’s ideals of freedom and justice, and ensure every child the chance to survive and thrive.

ขบวนการแปรเปลี่ยนแบบอหิงสา เป็นสิ่งจำเป็นที่จะสร้างความเป็นธรรมในอเมริกา มันจะต้องเริ่มจากบ้าน ชุมชน สมาคมพ่อแม่ และพลเมืองของเรา และการรวมกลุ่มศรัทธาต่างๆ ทั่วประเทศ มันจะไม่มาจากวอชิงตัน หรือเมืองหลวงของรัฐ หรือนักการเมือง ทุกๆ คนเดี่ยวๆ สามารถ และจะต้องทำให้เกิดความแตกต่าง หากเด็กของเรา ที่ไม่มีเสียง ไม่ลงคะแนนเลือกตั้ง จะได้รับการเตรียมพร้อมเพื่อนำอเมริกาให้เดินหน้า ณ เวลานี้ เป็นเวลาที่เราจะปิดช่องว่าง ระหว่างปฏิบัติการและความหาญกล้า ทวงคืนอุดมคติแห่งอิสรภาพและยุติธรรมของชาติเรา และทำให้มั่นใจได้ว่า เด็กทุกคนมีโอกาสที่จะอยู่รอดและเจริญเติบโตด้วยดี

Download your copy of The State of America’s Children® 2012 Handbook now.