นี่ ไม่ใช่ 11 กันยายน
โดย ชาฮิด มาห์มูด
9 กันยายน 2011 ใน CommonDreams.org
This Is NOT September 11th
Published on Friday, September 9, 2011 by CommonDreams.org
“จินตภาพทรยศ” (“Treachery of Images”) เป็นภาพที่ศิลปินเบลเยี่ยม เรเน มากริตเต ได้วาดไว้ในปี 1929 ภาพวาดนี้แสดงกล้องยาสูบอันหนึ่ง ข้างใต้มีอักษรเขียนแบบคัดเป็นข้อความที่เลื่องชื่อว่า “นี่ไม่ใช่กล้องยาสูบ” มากริตเต บอกเราว่า ภาพวาดของเขานี้ ไม่ใช่ กล้องยาสูบ แต่เป็นเพียงจินตภาพของกล้องยาสูบอันหนึ่ง--กล้องยาสูบในภาพเขียน เป็นเพียงตัวแทนชิ้นหนึ่ง มากริตเตบอกอีกว่า หากเขาเขียนหัวข้อว่า “นี่คือกล้องยาสูบ” เขาก็จะกลายเป็นคนไม่ซื่อสัตย์ ภาพเขียนของมากริตเตมากมาย ที่แสดงให้เห็นถึงการตัดแยกแบ่งข้อต่อระหว่างความจริงและภาพลวงตา--ซึ่งสะท้อนถึงความหลงใหลที่เขามีต่อหัวข้อ “การเป็นตัวแทน”
The “Treachery of Images” (1929) is a painting by the Belgian artist René Magritte. The painting shows a pipe. Below it, in fine cursive script, the famous caption reads: "Ceci n'est pas une pipe" -- or, "This is not a pipe". Magritte tells us the painting is NOT a pipe, but rather an image of a pipe -- the painted pipe is merely a representation. Magritte adds that had he captioned the picture with, "This is a pipe," he would have been dishonest. Many of Magritte's paintings illustrate this disarticulation between reality and illusion -- reflecting his obsession with the theme of “representation”.
สำหรับมากริตเต “การเป็นตัวแทน” คือ การขยับตัวระหว่างสิ่งที่คุณ “รู้” สู่สิ่งที่คุณ “คาดหวัง” ภาพวาดของมากริตเตจะไม่มีทางสร้างความพึงพอใจให้นักสูบยากล้องได้เลย เมื่อถูกถาม มากริตเต ตอบว่า “แน่นอน มันไม่ใช่กล้องยาสูบ ลองใส่ยาสูบลงไปซิ”
“Representation” to Magritte was the shifting between what you “know”, to what you “wish”. Magritte's painting would never emotionally satisfy a pipe-smoker. When asked about this, Magritte replied, "Of course, it is not a pipe, just try filling it with tobacco."
ในวาระครบรอบ 10 ปีของ 9-11 ไม่ต้องสงสัยเลยว่า จินตภาพสยองขวัญจากเหตุการณ์เมื่อ 11 กันยายน จะท่วมท้นหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์ช่องต่างๆ จากควันที่พวยพุ่งอย่างไม่หยุดยั้งจาก Twin Towers ก่อนจวนเจียนโค่นล้มลงมา สู่ภาพ Falling Man ชายที่ว่อนดิ่งลงสู่ความตายอย่างสงบนิ่ง หลังจากที่ได้กระโดดออกจาก North Tower ที่ไฟกำลังลุกโหม—ภาพถ่ายเหล่านี้ เป็นการเตือนความจำที่โหดร้ายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันวิปโยคนั้น ภาพถ่ายเหล่านี้มีความหมายอย่างไรใน 10 ปีให้หลัง?
The 10th anniversary of 9-11 will undoubtedly inundate newspapers and television channels with horrific images from the events of September 11. From the hemorrhaging smoke spilling out from the Twin Towers before imminent collapse; to the Falling Man serenely plummeting to his death having leapt from a burning North Tower -- these photographs are a cruel reminder of the events that unfolded on that tragic day. What do these photographs mean 10-years later?
ในฐานะที่มันเป็นโศกนาฏกรรม เหตุการณ์ 9-11 จะต้องได้รับการตอบสนอง—แม้ว่า สำหรับคนส่วนใหญ่ในหมู่เรา การจู่โจม World Trade Center โดยผู้ก่อการร้าย เป็นเพียงสิ่งที่เราเห็นผ่านกล้องถ่ายรูป ภาพถ่ายเหล่านี้ เป็นตัวแทนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 10 ปีก่อน ภาพถ่ายเหล่านี้ (เหมือนกับภาพเขียนของมากริตเตสำหรับนักสูบยากล้อง) จะไม่สามารถสื่ออารมณ์ความทุกข์ระทมของครอบครัวที่ได้รับผลกระทบในวันนั้น เดือนต่อมาหลัง 11 กันยายน สหรัฐฯ มุ่งเน้นอยู่ที่ความพยายามที่จะนำผู้รับผิดชอบการจู่โจมนั้นมาสู่กระบวนยุติธรรม และป้องกันไม่ให้การจู่โจมของผู้ก่อการร้ายเกิดขึ้นได้อีกในอนาคต คำประกาศ “สงครามโลกต่อผู้ก่อการร้าย” ที่เย้ายวน ส่งผลให้พลเรือนต้องตายนับไม่ถ้วนในอิรัค อัฟกานิสถาน ปากีสถาน และตะวันออกกลาง รัฐบาลที่ถูกกฎหมาย และผู้นำเผด็จการมากมาย ได้ฉวยโอกาสนี้ว่าเป็นไฟเขียว ให้ปราบปรามนักกิจกรรม อริทางการเมือง นักแบ่งแยก และชนกลุ่มน้อย—แม้กระทั่ง แนะว่า มันอยู่ในอาณัติทางการเมืองของพวกเขาที่จะต้องละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่สุดและที่ไม่อาจละเมิดได้ เหตุการณ์หลัง 9-11 ถูกใช้อ้างเพื่อยุยงให้ลงโทษอย่างไม่จำเป็นต่อนักวิพากษ์
As a tragedy, the events of 9-11 must be acknowledged – even if, for a majority of us, the terrorist attacks on the World Trade Center were only seen through a camera lens. These photographs are a representation of events that happened 10-years ago. The photographs (like Magritte's pipe for a smoker) will emotionally never satisfy the suffering of the families affected on that day. The months following September 11, the United States focused on efforts to bring those responsible for the attacks to justice, and to prevent any future terrorist attacks from happening. The meretricious "Global-War-on-Terror" resulted in countless civilian deaths in countries like Iraq, Afghanistan, Pakistan and the Middle East. Many legitimate governments and despots took this as a green-light to crackdown on activists, political opponents, separatists and minority groups -- even suggesting it was within their political mandate to violate the most basic and inviolable of human rights. The aftermath of 9-11 was exploited to instigate unnecessarily punitive actions against any critic.
ภาพถ่ายเมื่อ 11 กันยายน เป็นภาพสะท้อนความจริงที่น่าสลดใจ แต่ในที่สุด ก็กลายเป็นการบิดเบือนของความจริงเดียวกันนั้น ภาพเหล่านี้ ได้กลายเป็นสิ่งเสแสร้ง—ที่ถูกปรุงแต่งโยงใยจนไม่เหลืออะไรที่สัมพันธ์กับความจริงใดๆ ภาพถ่ายเหล่านี้ ถูกใช้เพื่อสร้างความชอบธรรมแก่ความโกรธเกรี้ยวของชาวอเมริกัน และพฤติกรรมทวิมาตรฐานของมัน—สร้างความชอบธรรมกับการติดต่อกับพันธมิตร ที่รู้กันว่าสนับสนุนกลุ่มผู้ก่อการร้าย เช่น ซาอุดิอาระเบีย และปากีสถาน พวกเขาได้เพิ่มการสนับสนุน กฎหมายผู้รักชาติ—ซึ่งเป็นการยอมให้รัฐบาลสหรัฐฯ กุมบังเหียนได้เต็มที่ในการละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานที่รัฐธรรมนูญได้รับรอง น่าอนาถใจ ภาพถ่าย 9-11 ได้ถูกใช้เหมือนดั่งตำราศาสนาที่อยู่ในมือเหล่าคลั่งศาสนา นี่ไม่ต่างอะไรกับการพร่ำสอนตอกย้ำที่คนมุสลิมมากมายได้รับ—เด็กน้อยมุสลิมหลายล้าน ที่ท่องคัมภีร์กุรอ่านได้ขึ้นใจ แต่ไม่มีความเข้าใจถึงเนื้อแท้ของคำสอนแห่งความศรัทธา สัดส่วนจำนวนน้อยของเด็กเหล่านี้ ได้ถูกล้างสมอง ด้วยการใช้ตำราเป็นเครื่องรับรองให้ก่ออาชญากรรมเลวร้าย—ดังเช่นการใช้ภาพถ่าย 9-11 เพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับการสังหารพลเรือนและทำลายเสรีภาพพลเรือนในกระบวนการไล่ล่า Al-Qaeda
The photographs taken on September 11 are a reflection of a tragic reality but ultimately have become a perversion of that very same reality. These pictures have become a pretense -- manipulated in a way that bears no relation to any reality whatsoever. These pictures have been used to justify American wrath; its double standards -- justifying its dealings with allies known to support terrorist groups such as Saudi Arabia and Pakistan. They have fueled support for the Patriot Act -- giving the US government free rein to breach basic constitutional rights. The 9-11 photographs have been used, ironically, like religious text welded by a fanatic. This is not unlike the inculcation that many Muslims go through – millions of rote-toting children who can recite the Koran but have no understanding of the actual tenants of faith. A small percentage of these Muslims are indeed brainwashed, using text to warrant heinous crimes -- just as the 9-11 photographs are used to justify a global body count of civilians and civil liberties in the hunt for Al-Qaeda.
คาร์ล โรฟ ที่ปรึกษาอาวุโสของอดีตประธานาธิบดี จอร์ช ดับเบิลยู. บุช ครั้งหนึ่งได้กล่าวว่า “เราเป็นจักรวรรดิ์แล้ว—เราได้สร้างความจริงของเราเอง” ความจริงประเภทไหนกันนี่? แทนที่จะชักชวนให้พลเมืองฟื้นความมั่นใจ และทำตัวเป็นเยี่ยงอย่าง (ที่ดี) รัฐบาลได้ยอมให้ Al-Qaeda ครอบงำ ทำให้พวกเราตกอยู่ในสภาวะหวาดกลัว แทนที่จะยอมให้ตั้งคำถาม พวกเราถูกสั่งให้ยอมทำตาม ภาพถ่าย 9-11 ควรจะทำหน้าที่เป็นดั่งข้ออุปมาเพื่อการถกเถียงทางปรัชญา และ (นำสู่) ปฏิบัติการบวก ไม่ใช่เป็นการบิดเบือนความจริง ที่ดูเหมือนถูกต้องหากไม่ได้มองจากมุมที่เหมาะสมเท่านั้น ถึงเวลาแล้วที่จะวางภาพถ่ายเหล่านี้ไว้ข้างๆ และเริ่มจัดการกับความเป็นจริงของเรา นี่ ไม่ใช่ 11 กันยายน
Karl Rove, senior advisor to former President George W. Bush, once said "We are an Empire now – we create our own reality". What type of reality is this? Instead of encouraging citizens to regain their confidence and leading by example, governments have allowed Al-Qaeda to keep us living in a state of fear. Instead of being allowed to question we have been ordered to conform. These 9-11 photographs should have served as a metaphor for philosophical discussions and positive action not a distortion of truth that appears accurate unless viewed only from the proper angle. It is time to lay these photographs aside and start dealing with our reality. This is NOT September 11th.
ชาฮิด มาห์มูด เติบโตในปากีสถาน เขาเคยเป็นบรรณาธิการการ์ตูนสำหรับหนังสือพิมพ์ระดับชาติในปากีสถาน ชื่อ Dawn ผลงานของเขาปรากฏอยู่ในสิ่งพิมพ์นานาชาติมากมายรวมทั้ง Guardian, Huffington Post and Courrier International. ผลงานของชาฮิด ได้ถูกแสดงต่อผู้นำโลกในที่ประชุมเอเปค 1997 ชื่นชมโดย John F. Kennedy Jr., และทำให้ Benazir Bhutto โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอย่างต่อเนื่อง ชาฮิดทำงานขายข่าวระหว่างประเทศให้กับหนังสือพิมพ์นิวยอร์คไทมส์ มีผลงานที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ร่วมสมัย ณ กรุงปารีส และถูกหมายหัวในบัญชีดำห้ามบิน ของรัฐบาลสหรัฐฯ
Shahid Mahmood grew up in Pakistan. He was the editorial cartoonist for the national newspaper in Pakistan, Dawn. His work has appeared in numerous International publications including the Guardian, Huffington Post and Courrier International. Shahid’s work was viewed by world leaders at the 1997 APEC Conference, enjoyed by John F. Kennedy Jr., and managed to continuously enrage Benazir Bhutto. Shahid is internationally syndicated with the New York Times Press Syndicate; has work archived at the Museum of Contemporary History in Paris; and has been “Designated High-Profile” on the US Government's No-fly List. His web page is: http://drawnconclusions.com
9-10-11/ดรุณีแปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น